"Çünkü ben ülkemin geleceği için kocaman bir düş kurmuştum. Çocukların yatağa aç girmediği, annelerin ağlamadığı, hiç kimsenin namerde muhtaç olmadığı, üreten ve gönenci paylaşan, sanatçının sanatına, aydının kalemine sınır konulmayan, hiç kimsenin öteki olmadığı ve dininden, dilinden, renginden, inancından ve düşüncesinden dolayı dışlanmadığı bir ülke hayal etmiştim. Çok mu büyük şeyler istemişim?"

Sayfa 11Kitabı okuyor

Öfke Abdullah Yüksel