Öfke Şatoları
Alessandro BariccoSözler ve Alıntılar
'Sen nasıl ona hiç ağırlık vermediysen, toprak da sana ağır gelmesin' duasını okudu.
Toprak da yanıtladı:
'Amin.'
Sayfa 193
Mutlu bir gelecek kuramayınca kendine mutlu bir geçmiş yarattı..
Sayfa 41
"...hiç olmazsa bir kez, kırk yılda bir kez, bu lanet olası dünyada birisi aradığını bulsa, hafifçe gülümseyerek 'buldum' diyebilse, 'yitirmiştim ama buldum' - en büyük mutluluk bunun yanında hiç kalır."
Sayfa 31 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dul Bayan Abegg, Penth’e bütün gece ne cehennemde olduğunu sormak için bir an çamaşır teknesinden başını kaldırır, ama tek söz söyleyemez, çünkü üstünde kara bir ceketle içeri giren çocuğun görünümü bir şiş gibi gözüne saplanır. Ceket tastamamdır. Kim bilir bir ceket ne zaman, hangi anda tastamam üste oturur, bir tablo neden, ne zaman artık dayanamayıp yere düşer ya da yıllardır kımıldamadan duran bir taş durup dururken neden yerinde dönüverir?
...bağcı bıçağı, bir hayvanmış gibi onun karnını deşti... deryalar gibi kan... çığlıkları hala kulaklarımda çınlar, hiç böyle çığlıklar duymamıştım... ama onlar da...onlar da yıllarca beni beklemekten başka bir şey yapmamışlardı... bir çığlık seni yıllarca bekleyebilir, sonra bir gün gelirsin ve orada, tam zamanında, bütün korkunçluğuyla seni beklediğini görürsün... hepsi, hepsi böyledir...
"Yalnızca uzun zamandır artık düşünmek istemediği hüzünler vardı."
...Ama, asla kabul edemeyeceğim bir şey var, o da o zavallı çocuğa Pekisch adını, yani benim adımı vermen. Nerden geldi aklına bu saçma fikir? O yavrucağın başında zaten yığınla dert olacak, bir de, böyle gülünç bir adla, yaşamını güçleştirmene hiç gerek yok. Üstelik, bu bir ad bile değil. Yani, sahici bir ad değil demek istiyorum. Doğduğum zaman benim adım Pekisch değildi ki. Sonradan oldu. Mutlaka öğrenmek istiyorsan, Kerr ve bando mızıkasının geldiği o lanet olası güne kadar, bir adım vardı. O gün yitirdim her şeyi, adımı bile. Kaçarken, neresi olduğunu bile anımsamadığım bir kente geldim ve kendimi berbat bir otel odasında beş paralık bir orospuyla karşı karşıya buldum. Kadın yatağın üstüne oturdu ve benim adım Fanny ya seninki, dedi. Nereden bilecektim. Tam pantolonumu çıkarıyordum. Pekisch, deyiverdim. Bir yerde duymuştum böyle bir şey ama neresi olduğunu bile anımsamıyordum. Öyle, düşünmeden, Pekisch, dedim. Kadın: Ne garip ad, dedi. Görüyor musun, o bile ne zırva bir ad olduğunu anladı.