Gençlik Enerjidir
İnsan, doğar, yaşar, ölür.
Gençlik kolonlarıdır yaşamın.
Suyun kaynağı çocukluksa, vadiden akışı orta yaşlılık, denize ulaşışı yaşlılıktır. Dağlardan, çağlayanlardan dökülüp vadiye iniştir gençlik. Kısaca gençlik coşkudur, enerjidir.
Enerji yapar da yıkar da.
Toplum enerjiyi üretime dönüştürmek ister. Gençlik değirmeninde un öğütme çabasıdır eğitim. Yeni kuşaklara istendik davranışlar kazandırılmalıdır. İstendik oluşa tepkidir gençlik.
Su kabın biçimini alır. Akarsu kalıplanırsa akmaz olur. Engelleri zorlar sel. Gençlik akarsudur.
Durgunlaştıran anası da olsa hırçınlaşır. Kanı, raylar üstünde hızlı tren. Hormonlar zorlar, kaslar kıpır kıpır.
Ne istasyon dinlenir, ne kırmızı ışık... Bazen kaza, bazen ceza... Kırılır camlar, yitirilir canlar.
Aşk, dalgakıransız bir liman, kendi yeliyle zincirini koparmaya çalışan kayık. Ya yel diner ya kayık batar. O boğuşmanın heyecanıdır can atılan. Bir kayığın başka bir kayığa bağlanışında diner dalgalar.
Deniz, çiçek, güneş, eğlenme, saz/caz ve yaz. Gençlik yaşanacak.
Zemin oynak.
Cambaz ipte denge kuracak. İnişi olmayan uçuştan kaçınılacak.
Okul, ders, sınav, televizyon, bilgisayar, internet, gazete, kitap... Öf mü?
‘Biz de yaşadık o günleri’ mi?
Yarın kaygısı bugünü vuracak.
Sevgi+bir kadın+bir erkek+bir çocuk= yuva
Asfaltta otomobil, sahilde yazlık ve düşler...
Mutluluğun bulutlarla dansı içimizde...
Hani meslek? Bayrak dalgalanmak için seni beni bekler.
“Ey Türk gençliği! Birinci vazifen...”
Gençlerleyim yarım yüzyıldır.
Gençlik insanın ruhundaymış. Ruhum kabardı. Bırakın coşkuyu vücudum patlayacak.
Sular boşa akmasın.
Üretime dönüşsün enerjimiz.
