Savaş, ölüm ve var oluş arasında bir çizgiydi. Gitmek vardı, geriye dönmemek vardı. Utkular kazanmak vardı, yenilmek vardı. Bütün bu olasılıklardı savaş.
Oğuz Kağan bu söze karşılık verme gereği duydu.
"Birgün ben olmayacağım. Siz, başınızda her zaman bir Türk tutmayı başarın. Kutlu Türk soylular yönetsin sizi, ona dikkat edin!"
Hatunlar erler kadar değerli ve önemliydi. Hatunlar asla kimseye baş eğmeyecek, diz vurmayacaklardı. Karşılarındaki Kağan olsa bile... Analık kutsaldı. Gebe kadın kutsaldı...