Ok, Balta ve Mancınık

Sultanlar topun önemini anlama bakımından da çağlarının ilerisindeydiler. Kostantinopolis'in 2. Mehmet tarafından zaptı, muhtemelen sonucun topçunun gücüyle belirlendiği bir büyük olaydı. Önceki yılların hafif topları, sonuçları bakımından asla Fatih'in kuşatma düzeniyle kıyaslanabilir bir başarı sağlamamıştı. Birkaç on yıl sonra yeniçerilerin arkebüz hattının sahra topu ateşiyle desteklediğini görüyoruz. Çok sayıda top öne çıkarılıyor ve süvarinin top aralarındaki boşluklardan ileri fırlamasını önlemek için birbirine zincirleniyordu. Bu sistemin atlı sayısı üstün bir düşmana karşı hem Mercidabık hem de Çaldıran'da büyük bir başarıyla uygulandığı söylenebilir.

Sayfa 124Kitabı okudu

Reklam

Aygan H.

Yeniçerilerin fitilli tüfeği görece erken bir tarihte kullanmaya başlamaları dikkat çekicidir. Bu, Hunyadin'in Kosova'da kullandığı tüfeğin sağladığı etkinliğin bir sonucu olabilir. Yeniçerilerin bu yeni silahı benimseyerek arbalest'leri ıskartaya çıkardıklarını görüyoruz. Ancak nasıl olursa olsun Osmanlı bu değişimi Avrupa'dan çok önce ve Uzakdoğu uluslarından neredeyse bir yüzyıl önce tamamalmıştır.

Sayfa 124Kitabı okudu

Aygan H.

Kanuni dönemine kadar yeniçerilerin sayısı 12.000'i bulmuyordu. Yeniçerilerin erken başarıları İngiliz okçusunun başarı nedenleriyle tamamen aynıdır. Bu erken dönemin silahı yaydı. Batının uzun yayı değildi ama yinede son derece etkiliydi. Yeniçerinin yay dışındaki teçhizatı çok basitti: Savunma silahı taşımıyor, sadece sivri uçlu bir keçe başlık ve dizlerine kadar uzanan bol gri bir gömlek giyiyordu. Yay ve sadağının yanında, bir palası ve uzun bir kılıcı vardı. Sofuca bir disiplin yakın düvüşte onu yenilmesi zor bir düşman haline geriyordu.

Sayfa 122Kitabı okudu

Aygan H.

17. yüzyıl İngiltere'sinde olduğu gibi, 15. yüzyıl Bohemya'sında da fanatizm düzensizlik değil, katı bir disiplin yaratmıştı. Bütün ülkenin, yetişkin nüfusunun dönüşümlü olarak savaş meydanına süren iki kilise etkinlik bölgesine ayrıldığından eminiz. Bu nüfusun yarısı savaşa gittiğinde, diğeri geride kalıyor, kendisinin ve komşularının topraklarını işlemekle uğraşıyordu. Her adamı askere alan son derece kapsamlı bir askerlik yasası yürürlükteydi. Böylece fazla büyük olmayan bir devletin savaş alanına çok kalabalık orduları nasıl sürebildiğini anlamak mümkün olmaktadır.

Sayfa 120Kitabı okudu

Aygan H.

İngilizler Ve Düşmanları

14. yüzyılın İngiliz zaferleri sadece savaşma heyecanıyla açıklanamazdı. Özgüven ve kavgacılık Roosebeke'teki Flamanlarda ya da Falkirk'deki İskoçlarda da eksik degildi, ama başarı kazanamamışlardı. Onları Crécy ya da Poitieres savaş alanlarının efendisi haline getiren, cesaretlerinden çok mükemmel silahları ve 'yeoman' taktikleriydi.

Sayfa 98Kitabı okudu