Edebiyatçı zihninin özgün bir işleyişi yoktur ve kendini güçlendirebilecek özü kitaplardan nasıl damıtacağını bilmez: derdi bir bütün olarak onların biçimidir, ki bu biçim, onun için, özümlenebilir bir öge, bir yaşam ilkesi olmak yerine, sadece yabancı bir gövde, bir ölüm ilkesidir.
Sayfa 39