Yalnızlığı hatırlatan dirimler var doğada. Bir kuş uçar ağlarsın, bir yağmur damlasıyla gülümsersin, bir sarı yaprakla hatırlarsın, bir yastık kokusuyla özlersin, közlenmiş patlıcanla hatırlarsın. Yatışamıyorum.
Ne zaman tam başarılı olduk ki? Takılıp düşen hallerimiz, ortalamanın üstündeki müptezelliğimiz, söylediği yalana inanmak zorundaki yeknesaklığımız, şan ve şerefle temsil ettiğimiz budalalığımız..