Bu kitabı okuyanlar, ismine aldanıp, insanı şaşırtacak sıradışı bir şeyler beklemesin. Böyle bir beklenti içinde okuyanlar hayal kırıklığına uğrayabilirler. Şımarık, ukala, burnundan kıl aldırmayan burjuva sayılacak bir adamın her şeye sahipken neden mutsuz olduğunu deşiştirmesiyle, asıl mutluluğun insanları sevmesi, fakirlere yardım etmesi, mutluluğu paylaşması gerektiğini anlaması üzerine ince düşünülmüş güzel bir hikaye. Sizce de asıl mucize bu değil midir, insan olduğunun farkına varmak ve insan gibi yaşamak?
