Olmayalı
Oruç AruobaSözler ve Alıntılar
Yaşamın anlamı, belki, arayıp arayıp bulamadığın; ama, belki, bulmak da istemediğindir...
Sayfa 68 - Metis yayınlarıKitabı okudu
Değiştiğimi düşündüğümde,
değişenin aynı ben olduğunu da düşünmek zorundayım
Sayfa 77 - Metis yayınlarıKitabı okudu
“Kişi, yaşamının anlamını kendisi kurmuyorsa, yoktur—
—kendisi de, anlamı da, yaşamının…”
Sayfa 85 - Metis Yayınları, “Kişinin Yaşamının Anlamı”
Însanlar, hep, kendi çıplak varlıklarını örterler
hep, kendilerine birșeyler eklemeğe, kendilerini birşeylerle çoğaltmağa, birşeylerle süslemeğe, birşeylerle gizlemeğe çalışırlar. Bunlarla da, insan olmalarıın ortaya çıkabileceği kendi, ortaya koyabilecekleri --- o temel, yalın, düz anlam temelinden --- gittikçe daha fazla --- uzaklaşırlar. Oysa insan olmak, bir kişinin en temel yoksunluğu içindeki varlğında ortaya çıkabilir ancak --- kendi varlığını, hiçlik içinde, çıplak,
gizlemeden --- yalın, örtüsüz ve süssüz olarak yaşayınca...
Anlamlar arasındaki anlamsızlık...
Kişinin yaşamının anlamı, hiçbirzaman tam olarak çözemeyeceği bir ‘bilmece’; çözümleyemeyeceği bir ‘mesele’dir.
Yaşamın anlamını arayıp arayıp —hep bulduğunu sanıp, hep bulamadığını anlayıp— hep yeniden araman, doğrudur…
Ne istiyorum ki?...
Yaşamının anlamı, ancak, kişi, bir an durup, "Ne istiyorum ki?..." diye sorabildiğinde, biçimlenmeğe başlar. Yani, ancak eksikliği çekiliyorsa, yokluğu duyulabilmeşse, varedilebilir - kurulabilir; yoksa, yoktur.
Sayfa 72Kitabı okudu