"Kurttan korkusu olmayan Ölmüş Eşek`in Tahtalıköy`den yeryüzündeki arkadaşı Eşekarısı`na yazdığı mektuplar.
Sevgili Eşekarısı,
Mektubumu alınca şaşıracaksın. Biz onu çoktan nalları dikti biliyorduk, yine hangi ahırdan çıktı diye afallayacaksın. Hiç şaşma, Tahtalıköy`deyim. Sana bu mektubumu Tahtalıköy`den yazıyorum. Bir zamanlar yeryüzünde yaşamış bütün büyükler, ünlüler, ileri gelenler, hepsi burda. Ben de onların arasındayım. Sen şimdi, `Vah vah, sağlığında değerini bilememişiz!` diyerek ne denli dizini dövsen yeridir. Neden, `Kör ölür, badem gözlü olur!` denildiğini, o kör olası dünyada değeri anlaşılmamış olanların son umudu Tahtalıköy`e gelince çok iyi anladım. Gözlerim burnumun ucunu bile göremezken, ölümümden sonra, `Sürmeli gözlüydü`, `Bakışları üzünç doluydu` diye benim için övgüler düzüldüğünü duydum."
