Ölü Canlar
Nikolay GogolSözler ve Alıntılar
İnsanın içinde dağılıp gittiği bayağılığın, kabalığın, kötülüğün mimarı gene insanın kendisidir.
Şu dünyanın düzeni bir tuhaf: Uzun uzun seyrettiğin neşeli bir şey, kederli bir şeye dönüş verir anında, o zaman neler gelmez insanın aklına...
Sayfa 110Kitabı okudu
Arkadaşın, ahbabın seni kandırır, zora düştüğünde kimse el uzatmaz, oysa kıyıda köşede biriktirdiğin para, derdine devadır. Dünyada parayla üstesinden gelemeyeceğin hiçbir şey yoktur.
Sayfa 325Kitabı okudu
Yalnızlık, insanda büyük düşünceler doğuruyor.
Sayfa 382Kitabı okudu
Ya gece! Gökler? Nasıl bir gecedir öyle yüksekte hayat bulan!
Sayfa 320Kitabı okudu
Yeniden doğması için insanın önce ölmesi gerekir!
Sayfa 32Kitabı yarım bıraktı
Kişi, ister sert ,pürüzlü, yoksul, düzensiz, küflü ve bayağı alt sıralarında olsun hayatın; ister tekdüze, soğuk, sıkıcı, düzenli yüksek sınıfların yaşadığı yerlerde, karşısına en azından bir kez daha önce gördüklerine hiç benzemeyen bir şey çıkıverir ve bütün ömrü boyunca hissettiklerine benzemeyen bir duygu uyanıverir yüreğinde.
Sayfa 153Kitabı okudu