Ölü Canlar
Nikolay GogolNewest Ölü Canlar Reviews
You can find Newest Ölü Canlar quotes, newest Ölü Canlar book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.9Out of 10
Ölü Canlar
Çiçikov isimli bir bey gayet kibar bir şekilde kısa sürede insanların sevgisini kazanıyor ve onlardan gizlice ölmüş ama yaşıyor görünen canları satın alıp devlete satmak istiyor herkes tarafından çabucak sevilen çiçikov elinde sonunda farkedilip yakalanıyor prens tarafından tutuklanan çiçikov iyi yürekli avukatı sayesinde kurtuluyor ve hayatını düzene sokmak üzere farklı bir bölgeye gidiyor kitap sayesinde insanların konuşma ve sahte saygılarına aldanmamak gerektiğini anlamış bulunmaktayım ama yine de güzeldi
Gogol en önemli eserlerinden biri olan bu kitabının sonunu, feodal yapıyı ve yaşanan yolsuzlukları, adaletsizliği sürekli ele aldığı için eleştiri oklarını üzerine aldığından bitirememiştir .
Çok fazla betimlemelerden dolayı akıcılığı biraz bölüm bölüm yavaşlasa da Rusya’nın yaşan standartlarını köylü ve soylu sınıfını çok iyi ele almıştır.
Yıllar önce kaleme alınmasına rağmen insanın istek ve arzularının , hırslarının ve açgözlülüğünün günümüzde hiç değişmediğini görüyoruz . Olayın kahramanı Çiçikov da bu yoldan devam eden , hırslı ve arzulu birisidir . Yanlış yoldan ilerlediğini bilmesine rağmen toplumun yozlaşmasından , ikiyüzlülüklerden , adaletsizliklerden dolayı doğru yolda ilerlemenin bir yere varamayacağını bildiği için kestirme yolu seçmeyi deniyor . Bunu da hayatını kaybeden soylulara ait köylü canları kurnazlıkla satın almayı deneyerek yapmayı planlıyor . Çiçikov’u tanıyınca Rusya’nın toplumsal yapısını , dönemin feodal yapısını daha iyi anlayacağınız bu eseri okumanız dileğiyle ..
Tatlı gençlik yıllarından, ileri yaşların sert, katı yıllarına giderken tüm insancıl eğilimlerinizi, duygularınızı yanınıza almayı unutmayın, yolda bırakmayın onları, sonra yerlerinden kaldıramazsınız. Hemen ileride sizi beklemekte olan yaşlılık korkunçtur, hiçbir şeyi geri vermez! Mezar bile ondan daha merhametli, daha lütufkârdır, "Burada bir insan gömülüdür!" diye yazar çünkü mezarın üzerinde; ama yaşlılığın insanlıktan çıkmış soğuk, duygusuz çizgilerinde okunacak hiçbir şey yoktur.
Niçin hep ulkemızın uzak, ıssız yerlerinden birilerini buluyor ve hayatımızın yalnızca yoksulluklarını, yoksunluklarını, kusurlarını yazıp duruyorum? Yazarın böyle bir özelliği ya da kusuru varsa ve kendisinin bütün yeteneği ıssız, uzak yurt köşelerinden bulup çıkardığı insanlar üzerinden hayatımızın yoksul, sefil yanlarını sergilemekten ibaretse, elden ne gelir!
Hiçbir şey, doğayı izlemenin keyfini sürerek, arada bir de herhangi bir kitabın sayfalarını karıştırarak tek başına yasamaktan daha hoş olamaz.
Eğer ahlak ille de bozulacaksa bu benim elimle olmasın!
GOGOL'UN PALTOSU
Bir söz vardı, hepimiz gogol'un paltosundan çıktık, diye. Gerçekten kitabını okuduğum da anladığım o zor cümlelerin, tek bir çember etrafında öyle nizami bir duruşla okuru selamlamalarını, Üstünkörü bir ütopyayı bile bize öylesine gerçek bir olay hissiyatı verdirmeyi başaran, kusursuz bir olay kurgusu ve anlatım becerisini bizlere açık bir şekilde gösteren bir Eserin, kısa bir incelemesini sizlere aktarmak isterim.
Gogol'un ölü canlar eserinde bütün hisleri güçlü bir şekilde hissetmek ve insanın yeri geldiğinde ne kadar küstah ve acımasız bir canlıya dönüşebileceğini, açgözlülük belirtilerinin ne gibi küstahca olaylar yaratabileceğini Rus insanlarının yeri geldiğinde her bir insan gibi ne kadar zeki ve sinsi insanlar olabileceğini, Gogol'un bir noktası da toplumsal olayların ve bunun yaratabileceği kişilikler ve statülerin, şehir veya bir ortam açısından ne gibi kaoslara dönüşebileceğini, insanların komün yapıdan ziyade aslında bireysel varlıklar olduklarını ve bireysellik bozuldukça, toplumsal yapının da sarsıldığını kitap üzerinden birçok duygu ile bizlere nüfuz ettirmeyi başarmış.
Ütopik anlamda gerçekten olay örgüsü ve olayların sıralanışı düşünüldüğünde muazzam bir eser.
Ben genel mânâ da incelemelerimde fazlaca kitap içeriği hakkında derine inmeyi absürt buluyorum. Sadece kitabın konu ve oluşu bakımından nicel yorumlar yapmayı seviyorum.
Bu Yüzdendir, incelememi kısa tutuyorum. Okumak isteyen her Rus edebiyatı hayranıns şiddetle tavsiyemdir.
Ölü Canlar" (Rusça: "Мёртвые души") Nikolay Gogol'ün 1842'de yayımlanan başyapıtıdır. Roman, 19. yüzyıl Rus toplumunu keskin bir mizah ve ironiyle eleştirir. Hikaye, Çiçikov adında bir adamın, ölü serfleri (canlar) satın alarak zengin olma planı üzerine kuruludur. Çiçikov, ölü serflerin hala hayatta gibi gösterildiği mülk