Başkasının hikayesidir diye 15 yıl uğraşan fakat kimseye karısını öldürüp sürgüne yollanmadığını inandıramayan Dostoyevski kardeşimiz,bu eserinde prangalı hayatları en ince en acınası en eleştirilmesi gereken şekilde bizim soframıza sunuyor.Suç ,sebep,umut,vahşet ,katil,maktul,........ve daha nice duygu ve fiiller en açık duygusu ile aktarılıyor bize.Ve tabiki bunlar yapılırken sistemin işleyişini değersiz insanların dahi kendilerine en ufak bir makam ve yahut sorumluluk verildiğinde içindeki kötülükleri ve ezme duygusunu ne denliortaya çıkardığını da anlatıyor.Aslında inceleme konusunda pek iyi değilimdir ama genelde Dostoyevski okuyan okurlar pek ısınamadığı bu eser aslında her çağın içinde bulunduğu sıkıntılı ve kabuk tutmayan yarasıdır ve bunu o efsane anlatım ve duygu yoğunluğu ile bizlere aktarıyor bay Dosto.
