Ölüler Nasıl Düşler
Lydia MilletSözler ve Alıntılar
"İnsanlar tutku istediklerini söylediklerinde kastettikleri yenilik hissiydi; güzel olan yerine onaylanmışı istiyorlardı; mücadele yerine dışarıdan bakılınca güçlükle kazanılmış gibi görünen kolay bir zaferdi istedikleri."
Ruhu ruh yapan özlemdir. O olmadan ruh boş kalır, unutulur gider..
Peki ölüm ilkmiş, sonmuş fark eder miydi? Diyelim ki bir hayvan, türünün son örneğiydi, mesela bir kangru faresi. Türünün son örneği olduğunu, dünyaya bir daha onun gibi bir fare gelmeyeceğini bilmiyordu. O zaman bu ölümü diğer ölümlerden ayıran neydi ki? Dünya bu kaybı sezer miydi acaba?
Her halükarda belli bir yaşam biçimi, varoluş kütüphanesinden koca bir cilt kitap giderdi. Bunun ardından muhakkak diğerleri de aynı kadari paylaşacaktı.
..bir tek zaman gösterecekti bu kaybı, bir tek zaman gösterecekti dünyanın yüzlerce,binlerce, milyonlarca gizeminin elinden alındığını. Güvercinlerle rakunlardan başka bir şey kalmayacaktı geriye.
Sayfa 164Kitabı okudu
Zaman ilerledikçe düzlüklerden dağlar yükseldi, sonsuz sevgiyle mucizeler çoğaldı. O mucizeler hayvanlardı.
Sayfa 230Kitabı okudu
"Bir şey ancak yok olmaya yüz tuttuğunda nihayet yüce ve güzel bulunurdu. On dokuzuncu yüzyılda İngiltere'nin vahşi doğasına olan da buydu: şehirlere, çiftliklere, kirliliğe kurban gitmeden önce horlanıp göz ardı edilen doğa, ondan geriye hemen hiçbir şey kalmadığında, şiirlere, resimlere konu olmuş, maneviyata çıkan en kestirme yol hâline gelmişti."
Sayfa 233Kitabı okudu
Güzel düşünceler nerede ol olsun değişmezdi. İster türünün son örneği ol ister yalnız kalmakla yüzleş, güzel düşünceler anlamından bir şey kaybetmezdi, hemde hiçbir zaman.
Sayfa 238Kitabı okudu
Senin neslin istemenin elde etmek olduğunu sanıyor. Fakat bu koca dünyada çoğu insan için istedikleri şeylerin hayatlarıyla, yaşadıkları hayatla bir alakası yok.
Sayfa 56Kitabı okudu