nereden geldiğini kesinlikle bilmediğim bir merakla, Ruanda katliamının belgesellerini izliyordum bir iki hafta. sonrasında ise özel bir arama olmaksızın tamamen tesadüfen bu kitaba denk geldim. okuyana kadar da bu konuyla ilgili olduğunu bilmiyordum.
3 ay içinde bir milyona yakın insan palalarla öldürülmüş, bütün dünya da seyretmiş. yaşanan acıların okunması bile o kadar acı veriyor ki... gerçekten korkunç. bir kaç belgesel izledikten sonra izlemenizi tavsiye ederim. zira olan biteni kavrarsanız daha anlamlı hale gelecektir. okumanızı gerçekten tavsiye ederim. bir kitabı bu kadar derinden hissettiğim bir zaman olmamıştır herhalde. kitap boyunca blaga'nın şu şiiri aklımda idi:
"Bir sakıncadır, bir tehlikedir bu
hâlâ erkeklerin olan bu dünyada
yürümek yalnız başına"
soykırımın, savaşın, katliamların en büyük mağduru hep çocuklar, anneler, kadınlar... hiç değişmedi.
olan bitenin başlangıcının ufak özeti şöyle anlatılmış.
1994 Şubat’ında, birbirinin karşıtı olan iki siyasal partinin başkanı art arda öldürülür ve 6 Nisan akşamı sıra Başkan Habyarimana’ya gelir. Özel uçağına yapılan bir saldırı sonucu, Burundi’nin başkanıyla birlikte ölür. Yarım saat sonra, İkinci Dünya Savaşı sonrasının en büyük soykırımı başlar. 800.000’in üstünde (bazı yazarlara göre bir milyonu aşkın) kişi öldürülür: erkeği, kadını, çocuklarıyla Tutsiler, ya da Tutsileri korumaya çalışan hatta onları öldürmeyi reddeden Hutular. Yurtsever Cephe savaşı kazanır ve soykırıma bir son verir.
