Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Ölüm Öncesi Yorgunluk

Rasih Yılmaz

Ölüm Öncesi Yorgunluk Sözleri ve Alıntıları

Ölüm Öncesi Yorgunluk sözleri ve alıntılarını, Ölüm Öncesi Yorgunluk kitap alıntılarını, Ölüm Öncesi Yorgunluk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çürüyorduk toprak üstünde, hem de altındakilerden daha çabuk.
Sayfa 66 - Kara Kutu Yayınevi
1k, bakın bakın sizden bahsediyor birileri!
Omurgasız düşüncelerle tıka basa doldurdukları beyinlerini, Ara ara kusturarak boşaltmaktan aldıkları haz Yaban domuzlarını dahi kıskandırıyor. Farketmiyorlar..
Sayfa 58 - Kara Kutu Yayınevi~Biraz ağır oldu ama:D
Reklam
Bakışlarımla avuçluyordum Öfkeme yapışmış kan pıhtılarını
Sayfa 43 - Kara Kutu Yayınevi
Biz aşıktık Gülüşün Sisli bir yalnızlıktı
Sayfa 44 - Kara Kutu Yayınevi
Belki ölü doğuyor, inadına ölü yaşıyordu bazıları.
Sayfa 23 - Kara Kutu Yayınevi
Eğer mutluluk değilse acının kardeşi, İki düşmanı nasıl taşır bu kâlp?
Sayfa 14 - Kara Kutu Yayınevi
Reklam
Vâr olana karşı aciziz. "Aşk"larımız bile şuursuz bir ayaklanma..
Sayfa 15 - Kara Kutu Yayınevi
Hangi ayrılık öldürür insanı, Hangi gidişin ismini koymaktan korkar adam?
Sayfa 48 - Kara Kutu Yayınevi~ Kötü gün dostu acı, mutluluk gibi sen de gel!
Üşüyorum.. Gölgem bile boğmak için fırsat kolluyor.. Kırılıyor parmaklarım Ölüm bir şarkı ile geliyor..
Sayfa 33 - Kara Kutu Yayınevi
Yalnız geçirdiğimiz kaçıncı gece, saydınız mı?
Oyun bitiyor, zaman geçiyor, biz göçüyoruz.. Savruk ağıtlarımız çatlatacak göz bebeklerimizi; Üşümeler, titremeler boşuna..
Sayfa 52 - Kara Kutu Yayınevi
Reklam
Bütün oyunların sonunun mutlu biteceğini söylemişlerdi. Meğerse mutlu biteceği sanılan bütün oyunlar, Hüzünle başlarmış
Bir rüya zamanında gelmiştin Gözlerin çürüyordu.. Karşında ölüyordum. Ellerin yavaş yavaş siyahlaşıyordu Ve Ben kabir kokuyordum
Sayfa 76 - Kara Kutu Yayınevi
Firavun bir can çekişme
Erimeye başladı şehirler, sökülüyor, mühürler kapılardan. Karartma zamanlara ait günahlar; af dileniyor. Limanlardan sırasını beklemeden kalkıyor düşler. Yalnız ölümler sokak aralarında. Bir vakur trajediden başka bir şey değil taşra aşklarından geri kalan. Zihinler gri bir boğulmanın eşiğinde, Firavun bir can çekişme yaşanılan... Elvedalar yitiriyor varlık sebebini. Zaten kimse sormadı kelimelere anlam yüklerken bize!
Sayfa 11 - KarakutuKitabı okudu
Acıya Kaçış
Kan sızıyor korkulardan; kıpkırmızı! Artık sürüden ayrılan kurt oluyor, kurt kurdu kolluyor, kazananla kaybeden aynı rolleri oynuyor... Şehirler boşalıyor. Korsanların rehber olduğu zamanlarda kaçış nereye? Vebaya tutulmuş gibi titremedik mi zaten, terk eden her kadının ardından? Uçsuz bucaksız bir aşağılanmaya gebe değil miydi onurumuz? Yaralara bastırılıyor kasvet, yaratıldığından beri acı hiç bu kadar hafife alınmamıştı!
Kan sıçratan gözler
Bütün oyunların sonunun mutlu biteceğini söylemişlerdi! Meğerse mutlu biteceği sanılan bütün oyunlar, hüzünle başlarmış. Soru cümlelerini, alamadığım cevapların üstünde asılı bırakalı uzun zaman oldu. Hangi ayrılık öldürür insanı, hangi gidişin ismini koymaktan korkar adam? Ağlayamayarak çürüttüğümüz kaçıncı göze sahibiz? Hangi vebalin yükü cümlelerimizin yüklemlerini oluşturuyor? Veremeyeceğimiz hangi hesaplar önümüze yığılmış duruyor? Okuduysanız yoruma küçük bir işaret
131 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.