Ölüm Öncesi Yorgunluk sözleri ve alıntılarını, Ölüm Öncesi Yorgunluk kitap alıntılarını, Ölüm Öncesi Yorgunluk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Omurgasız düşüncelerle tıka basa doldurdukları beyinlerini,
Ara ara kusturarak boşaltmaktan aldıkları haz
Yaban domuzlarını dahi kıskandırıyor.
Farketmiyorlar..
Sayfa 58 - Kara Kutu Yayınevi~Biraz ağır oldu ama:D
Erimeye başladı şehirler, sökülüyor, mühürler kapılardan.
Karartma zamanlara ait günahlar; af dileniyor.
Limanlardan sırasını beklemeden kalkıyor düşler.
Yalnız ölümler sokak aralarında.
Bir vakur trajediden başka bir şey değil
taşra aşklarından geri kalan.
Zihinler gri bir boğulmanın eşiğinde,
Firavun bir can çekişme yaşanılan...
Elvedalar yitiriyor varlık sebebini.
Zaten kimse sormadı kelimelere anlam yüklerken bize!
Kan sızıyor korkulardan; kıpkırmızı!
Artık sürüden ayrılan kurt oluyor,
kurt kurdu kolluyor,
kazananla kaybeden aynı rolleri oynuyor...
Şehirler boşalıyor.
Korsanların rehber olduğu zamanlarda kaçış nereye?
Vebaya tutulmuş gibi titremedik mi zaten,
terk eden her kadının ardından?
Uçsuz bucaksız bir aşağılanmaya gebe değil miydi onurumuz?
Yaralara bastırılıyor kasvet,
yaratıldığından beri acı hiç bu kadar hafife alınmamıştı!
Bütün oyunların sonunun mutlu biteceğini söylemişlerdi!
Meğerse mutlu biteceği sanılan bütün oyunlar,
hüzünle başlarmış.
Soru cümlelerini,
alamadığım cevapların üstünde asılı bırakalı uzun zaman oldu.
Hangi ayrılık öldürür insanı,
hangi gidişin ismini koymaktan korkar adam?
Ağlayamayarak çürüttüğümüz kaçıncı göze sahibiz?
Hangi vebalin yükü cümlelerimizin yüklemlerini oluşturuyor?
Veremeyeceğimiz hangi hesaplar önümüze yığılmış duruyor?
Okuduysanız yoruma küçük bir işaret