İsyankârın kötülüklerine bak, muhtemelen kaybolan askerlerini, yardımcılarının azlığını görüyor. Ne dua eder, ne tefekkür, ne ibret alır ne düşünür. Sancağı düşünce kıyameti kopar, ölüm ona hücum ederek hatalarıyla kuşatır, perde onun için açılır, bahtsızlığını görür. Heyhat, heyhat ki pişman olur da pişmanlığın ona faydası yok! Ayağı kaydıktan sonra sabit tutmak ister, eller yere kapanır. Nasihatin fayda vermediği kimsenin hali budur.