Yayın tarihi 1976 olan "Ölüm ve Oğlum" Can Yücel'in hapisten çıktıktan sonra yazdığı şiirlerden oluşuyor. O günleri şöyle anlatıyor şair:
"O devre, hani atları maneje sokarlar ya, öyle bir şey... Hapishaneden çıktıktan sonra Kınalıada'da oturdum. O zamanlar daha güzeldi Kınalı. Orada halkla da ilişkiler oldu. Zahrat vardı, Ermeni şair, onunla ilişkim oldu. Bir açılma oldu yani... "
Hapishane sonrası yaşadığı ferahlık bu şiirlerde hissediliyor. Peki neden "ölüm"?
"İnsanın kötümser, karamsar olduğu zaman değildir bence ölümü düşünmesi. Çok mutlu olduğu zaman insan ölümü düşünür. Çünkü ölüm, mutluluğun bir parçasıdır. Ölümü böyle görmek gerekir. Yarı ölü olduğun zaman ölümü düşünmek bir şeye yaramaz."
"Gökyokuş" ise 1983'te haftalık Somut gazetesinde yayımladığı şiirlerinden oluşuyor.
Bu bölümdeki şiirlerin en belirgin özelliği, yaşadığı günlere ilişkin ipuçları vermesi, bir anlamda Can Yücel'in güncel olaylarla doğrudan, dolaysız bağ kurabilmesi denilebilir. Şili'de veya Japonya'da bir olay mı var, iki dizeyle şiire giriyor bunlar. Şiirlerinde her şey var: Politika, şehvet, doğa, tarih, arkadaşlar, zihninde oluşan çağrışımlar... ölüm ve yaşama dair her şey.
Ancak Can Yücel'i ilk defa okuyacaklar bu kitabını tercih etmemeli bence. Çünkü özellikle bu kitabındaki şiirlerin, dönemin günlük olaylarını ya da arkadaşlarıyla arasındaki ince bir espriyi bilmeyen biz okurlar için anlamlandırılması zorlaşıyor.
