Ölüm ve Ölme Üzerine
Elisabeth Kübler-RossSözler ve Alıntılar
Elisabeth Ross der ki.
Tanıdığım en güzel insanlar, bu hayatta yenilgiyi bilen
mücadeleden geçmiş acı çekmiş insanlar
ve tüm bunların ardından, tek başına çıkış yolunu bulmuş insanlar
çünkü güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar onlar oluşurlar...
“Oysa bir adamın kendi evinde,huzur içinde ve insan gibi ölmesine izin verildiği günler geçip gitti.
Bilimde ne kadar çok ilerleme kaydedersek sanki ölümün gerçekliğinden de o kadar çok korkuyor ve bu gerçekliği o kadar çok inkar ediyoruz.”
“Tüm hastalarımızın vurguladığı şey empati hissiydi ve bu empati hissini, verilen haberin yarattığı o anki trajediden daha önemli addediyorlardı.Mümkün olan her şeyin yapılacağına, kendilerinden vazgeçilmeyeceğine , halihazırda tedaviler bulunduğuna, bir umut ışığı olduğuna dair içlerinin rahatlatılmasıydı.”
Her zaman güneşe bakamayız, her zaman ölümle yüzleşemeyiz.
Sayfa 64Kitabı okudu
Böyle zamanlarda elbette insan biraz kızıyor. Bu neden benim başıma geliyor, diye düşünüyor.
Sonra aklı başına geliyor ve "Eh, sen de olsa olsa herkes kadar iyisin, neden senin başına gelmesin ki?”
Sayfa 185Kitabı okudu