Simon kernick’in daha önce iki kitabını okumuştum. Çok güzel soluk soluğa okuduğum polisiye romanlardı. Bu kitabıda o kitaplara istinaden aldım ama beklediğimi bulamadığımı ve diğer kitapların çok çok altında kaldığını söyleyebilirim. Kitabın yarısı çok karışık ve sıkıcıydı. İsimler, mekanlar, olaylar bir türlü yerli yerine oturtamadım. Ama diğer yarısında biraz daha toparlandığını, heyecanını ve aksiyonunu biraz daha arttırdığını söyleyebilirim.
Dikkat spoiler içerir. Kitap sürükleyici, adrenalin yüklü, vs...hepsi tamam ama beni mutlu etmedi. Bu tür polisiye konulu kitaplar sürprize kapalılar, çünkü benzeri konuları sinemalarda veya internet üzerinden mutlaka izlemişizdir. Kitap beni şaşırtamadı, "vay be" diyemedim.
Hani gecenin bir yarısı tek başınıza, ışığı kapatmış uzanırken; sırf ses olsun diye televizyonu açarsınız ve amaçsız, karmaşık bir suç filmine denk gelirsiniz ya... İşte bu kitabın tanımı da tam olarak bu... Zırt pırt değişip duran yetersiz anlatım tarzı ve bir türlü sizi içerisine dahil edemeyen konusu ile tam bir facia... Uzun zamandır böyle kötü bir kitaba denk gelmiyordum. Okumanızı, daha doğrusu okumaya çalışmanızı tavsiye etmiyorum.
Okuduğum en saçma polisiye kitabı yazar çok amatör geldi. Diğer kitaplarını okumadım belki de en kötü kitabı budur. Okumak isterseniz de. Kötü bir kitabın nasıl olduğunu öğrenip diğer iyi kitaplara daha iyi gözle bakmanız için okuyun derim. Dünyanın en saçma kitabı. ZAMAN KAYBI.
Kitap güzeldi kurgusu iyiydi.tek sıkıntısı içinde çok fazla yanlış yazılan kelime vardi.en az 15-20 tane yakaladım
Ama kısacası polisiye severler için güzel bir kitap,okunur.
