Ebu Hanife, şehadet anının gelip çattıgını anlayınca uzandığı yerden başını hafifçe kaldırdı.
Yaşlı gözlerle ona bakan dostlarına gülümsedi.
Hiçbir acı çekmiyormuş gibi son derece rahat ve okşayıcı bir sesle:
_Beni,gasp edilmemiş bir toprak parçasına gömün!diye fısıldadı.
Sonra ellerini göğsünün üzerine kenetledi.
Gözlerini kapattı.Kuru dudaklarıyla birkaç kez kelime-i tevhid'i mırıldandı.
Derin bir soluk aldı ve göğsünün üzerinde kenetlenen elleri yavaşça açılıp yanlarına düştü.
Ölüme gülümseyen adam , ilmini makam ve paraya satmayan bir alimin , Ebu Hanife'nin izzetli mücadelesini anlatır.
Şehadetle noktalanan onurlu bir hayatın romanıdır.
_ÖLÜME GÜLÜMSEYEN ADAM_
