Ölümlü Makineler
Stanislaw LemSözler ve Alıntılar
“Çekiciniz yok, değil mi?” diye sordu.
“Hayır.”
“Ne yazık. Başım ağrıyor.”
Onunla konuşmaya başladım. Hastalık hastası bir robottu. Gıcırdayan el arabasında yedek parçalar taşıyordu.
“Aklıma gelen her şeyi inşa edebilirim,” diyordu. “Öte yandan, aklıma her şey gelmiyor. Bu da beni sınırlıyor,
Bilgisayar, “Ha, ha!” dedi. “İlk önce tartıştığımız durum konusunda haklı olduğumu itiraf etmelisin; ikinci olarak da, bana sadece Dijital Sadrazam diye hitap edeceksin, “Yüce Demirmanyetikliğimiz” demene de izin veriyorum!”
Sana ne kadar acıyorum, Evren’in kurbanı! Yaşamak ne kadar büyük bir ıstırap, ne kadar umutsuz bir kapan...”
Nasıl başkaları hazineler biriktiyorsa, bu cüceler de bilgi yığarlardı; bu nedenle onlara Mutlak İstifçiler denirdi.
Bilgeliklerinin kaynağı, topladıkları bilgileri hiç kullanmamalarıydı.
“Entelektronik uzmanı olmadığım için Kreo hakkında size fazla bir şey söyleyemeyeceğim.
“Bana sadece bir milyar yıl verin ve neler yaratabileceğimi görün”