Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri
Zygmunt BaumanÖlümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri Sözleri ve Alıntıları
Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri sözleri ve alıntılarını, Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri kitap alıntılarını, Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kabul edildiği biçimiyle ölüm kişisellikten yoksun bırakılmış bir hiçliğe düşmek demektir.”
Sayfa 76Kitabı okudu
“Ölümlülük en baştan itibaren bizimdir; ama ölümsüzlük bizim kendimizin oluşturması gereken bir şeydir.”
Sayfa 17Kitabı okudu
“Aklın acıyı dindirmedeki şaşırtıcı yetersizliğini nasıl açıklayabiliriz?”
Sayfa 13Kitabı okudu
“Yazıya geçirilmeyecek, söz edilmeden kalacak olan benim ölümümdür. Onu deneyimleme şansım olmayacak, onu bir kez yaşadığımda, öyküyü anlatmak için burada olmayacağım.”
Sayfa 12Kitabı okudu
Yaşam yalnız bir arayıştır. Elde edilecek her şeyin kazanılması gerekir. Yaşam boyunca süren benim benliğimdir, yalnızca Ben’dir; üzerine yaşamın anlamının konulabileceği tek şey benim benliğimdir.
Sayfa 67 - Ayrıntı Yayınları - İkinci Basım, 2012 - İngilizce’den Çeviren: Nurgül Demirdöven
Ama aşka daha önce hiçbir zaman taşımasının istenmediği yeni ağırlıklar yükleyen şey, denenmiş, eski yaşamdan kalma yollarının tükenmesi sonucunda ortaya çıkan çağdaş bir açmazdır.
“Amaçlar ve anlamlar ‘verilmiş’ değildir; bu nedenle amaç seçilebilir, anlam yoktan yaratılabilir.”
Sayfa 17Kitabı okudu
Dünün yüceleri ve kudretlileri bugün neredeler? Bugünün gururluları ve güçlüleri yarın nerede olacaklar? Herkesin sonu çürümüş leştir.
Sayfa 133Kitabı okudu
Kültür insanı cezbedemez ve kandıramaz duruma geldiğinde, durkheim'ın "ümitsizlikten doğan intihar"ı söz konusu olur.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ne taşıdığı bütün acılarla ve gerektirdiği bütün fedakarlıklarla yaşam, ne de yaşamın kaçınılmaz sonu artık ‘belirgin’di: Kişinin vicdan hesaplaşması yapmadan ya da kendini adamadan acısını çektiği ‘yazgı’. Yaşamın ve yaşamın içindeki her şeyin anlamının verilmesi zorunluydu.
Sayfa 129 - Ayrıntı Yayınları - İkinci Basım, 2012 - İngilizce’den Çeviren: Nurgül Demirdöven
Tarihi anlatma hakkı güç zoruyla elde edilmiştir.
Sayfa 166Kitabı okudu
Hayatın absürtlüğünün anısından bahsediyor
Huzur içinde soylu bir yaşam sürdürmek için gayri meşru doğumun anısı silinmelidir.
Sayfa 20Kitabı okudu
Bana gereksinimi olan birileri bulunduğu sürece, devam eden varlığım "anlam taşır". Beni çağırarak kendi durumları karşısında benim dikkatimi çekerek, kendilerine karşı bana soumluluk duygusu vererek beni olduğum gibi, eşsiz, yeri tutulmaz, vazgeçilmez bir bireye dönüştürürler: Yok oluşu evrende bir gedik açacak, dehşetimin kaynağı olan o boşluğu yaratacak varlık. "Biri için değilsem", yokum. İnsan anlamı olan bir varlıktır. Başkaları için var olma, "doğal olarak" en baştan itibaren, "gerçekçi olarak", görünmezlik için sınır oluşturan kesinlik derecesiyle insan durumunda var olan tek anlamdır. Benimle koşullu varoluşun saçma boşluğu arasında duran tek şey bu tür bir "başkaları için varoluş"tur.
Sayfa 61Kitabı okudu
Ne başlangıç, ne de son mutlaktır.
Sayfa 34Kitabı okudu
Ölüm, başka bir bağlamda da, aklın gücüne pervasızca karşı koyar; Aklın gücü iyi seçim yapmak için bir kılavuzdur, oysa ölümde seçim yapma söz konusu değildir. Ölüm utanılacak bir durumdur, aklın aşağılanmasıdır. Ölüm, akla duyulan güveni ve aklın söz verdiği güvenirliği çökertir. Aklın yalanını yüksek sesle açığa vurur. Aklın sunduğu güvenirliği içten içe zayıflatan ve sonunda yok eden bir korku salar. Akıl, kendisini bu utançtan kurtaramaz. Yalnızca utancını gizlemeye çalışır. Gizler de. Ölümün keşfedilmesinden bu yana (ölümü keşfetmiş olma durumu insanlık için belirleyici ve ayırt edici bir özelliktir), insan toplumları, bu utancı unutturabilir umuduyla, ince kurnazlıklar üretip durdular; başarılı olamayınca, onu düşünmemeyi başarabileceklerini umdular; bunda da başarılı olamayınca, bu utançtan söz etmeyi yasakladılar. Ernest Becker'e göre: "Bütün kültür, insana özgü bütün yaratıcı yaşam biçimleri, temelde doğal gerçekliğe karşı uydurulmuş bir protesto, insanın içinde bulunduğu durumun hakikatini yadsıma ve insan denen zavallı yaratığı unutma girişimidir. Toplumun kendisi kodlanmış bir kahramanlık dizgesidir. Toplum her yerde insan yaşamının önemine ilişkin canlı bir mit, korkusuzca anlam yaratmadır".
Sayfa 30Kitabı okudu