Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi Cezmi Ersöz
-
Baskı Tarihi:2006
-
Sayfa Sayısı:206
-
ISBN:9789944610315
-
Yayınevi:Tekin Yayınevi
-
Kitabın Türü:
Yatağımın yanı başında okunmayı bekleyen birikmiş kitaplara, kaypak bir utançla bakıyorum sonra. Dışarıda esen rüzgarın sesinde hayatımın asıl sorusunu arıyorum. Kimim ben ? Niye buradayım ? Gerçekte aradığım ne ? Aradığım mükemmel bir yitiriş mi ? Ne yapsam mükemmel yitirişimin karşısına bir şey koyamıyorum. Korktuğum her şey bana sahte ve anlamsız geliyor ...
O boşluğa geri dönünce de herkesten nefret eden, sonsuz acımasız birine dönüyordu. O boşluğa geri dönünce, karşısına çıkan herkesi kendi güzelliğini doğrulayacak bir ayna gibi görüyordu. O aynaya büyülü güzelliğini ve çekiciliğini anlattırıyor, ona kendisinin ne denli vazgeçilmez ve unutulmaz biri olduğunu söylettiriyor, sonra en az kendisine duyduğu o derin öfkeye benzer bir öfkeyle aynayı hiç düşünmeden sonsuz bir kinle ayakları altında kırıyordu!
Aşağıda yazılı olna sözlerden sonra ne yazılabilri ki ...
İşte o zaman, sevgili diye, dünya diye, hayat diye baktığınız her boşluğu, artık sadece sizin o yaralı benliğiniz doldurur. Nereye, hangi kalabalık şehre gitseniz, peşinizden o ıssız, o karanlık ormanınızı birlikte götürürsünüz. Nereye gitseniz, kendinizi orada kaybolmuş hissedersiniz. Yollarda kime rastlasanız, çıkartıp onun fotoğrafını gösterirsiniz. “Bu insanı tanıyor musunuz, buralardan geçti mi, onu gördünüz mü?” diye sorarsınız. Aslında kaybolan o değil, sizsiniz; aslında, o, diye sorduğunuz, kendinizdir…
Kitaptan 15 Alıntı
Birisi onu kendisinden kötü ayırmıştı. Kalbiyle arasında mesafeler vardı.
Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi, Cezmi Ersöz
Çünkü sevmek sorumluluk getirir.
İyilik, kötülüğe eşdeğer olacaktı; hayat, ölüme...
Yatağımın yanı başında okunmayı bekleyen birikmiş kitaplara, kaypak bir utançla bakıyorum sonra. Dışarıda esen rüzgarın sesinde hayatımın asıl sorusunu arıyorum. Kimim ben ? Niye buradayım ? Gerçekte aradığım ne ? Aradığım mükemmel bir yitiriş mi ? Ne yapsam mükemmel yitirişimin karşısına bir şey koyamıyorum. Korktuğum her şey bana sahte ve anlamsız geliyor ...
Ne zamandır eğilip bakmamıştım yaralarıma. Kendimle konuşmamıştım doyasıya.
Daha fazla yabancı ölmek istemiyorum sana...
Benzerler arasındaki aşk bu hayatın kurallarına çarpınca ışığı gören filmler gibi solar.
Son umutla sana sarılıyorum sevgili. Dünya nereye giderse gitsin, bir tek sen kaldın bu kentte,bir tek sen kaldın içimdeki iyilik yüzünden utandırmayan beni. Ben bu dünyadan kaçtım ve gidecek başka yerim yok. Burası içimi kanatarak hızlanan bir kent. Bir yanım ölüm, bir yanım sen... Sevgiliysen tanı beni, bil öyleyse... Dediğin gibi, daha fazla daha yabancı ölmek istemiyorum sana...
“Sende gökyüzüm var.
Sende sonsuz yağmurlarım, kutsal sessizliklerim var...”
Geceydi çünkü kendisiyle kavgalı olanların en büyük düşmanı geceydi.
