Tıpkı ölüm sahteciliği gibi, ölüm aldatmacasına inanmak da hikâyeyi kendine göre yazma biçimiydi. Pozitif olana inanabiliyorken (yaşıyor!) neden negatif olanı (öldü!) olduğu gibi kabul edelim ki? Belki de hayal gücünün çalışmasına izin vermek acıyla mücadele etmenin ve anlamsız dünyaya anlam katmanın normal - hatta sağlıklı - bir yoludur.