Ömer Seyfettin’i, çocukken okuduğum ‘Kaşağı’ hikayesiyle hatırlarım hep. Olayın gerçek olduğunu zannederek çok etkilenmiştim. Ve O hep, çocukken okuduğum hikayeleriyle sanki bir çocuk yazarı gibi kaldı hafızamda. Çoğumuz için de öyle sanıyorum. Yaşamını okuyunca bambaşka biriyle karşılaştım. Yazar, şair, asker, öğretmen. Kısa hikayeciliğin kurucu ismi, Türkçe’de sadeleşmenin savunucusu, edebiyatta Türkçülük akımının kurucularından.
Ömer Seyfettin, anı defterlerine yazdıklarından yola çıkarak hikayelerini oluştururmuş. Kaşağı hikayesi de yaşamından birçok kesitler barındırıyor bu bağlamda. Çocuk aklıyla gerçek olduğunu sandığım bu hikayenin, aslında öyle olduğunu da öğrenmiş oldum.
Kitap, Ömer Seyfettin’in hayatını oldukça detaylı bir şekilde anlatıyor. Çok büyük emeklerle hazırlanmış. Tamamıyla gerçek bilgi, belge ve tanıklardan yararlanılarak yazılmış.
Bu kitabı okuyunca, bir sanatçıyı sadece eserleriyle değerlendirmenin eksik kalacağını anladım.
Beni en çok şaşırtan şey; bu büyük düşün adamının 36 yaşında öldüğünü öğrenmek oldu. Belki de çoğumuz o yaşlarda kişiliğimizi oturtma çabalarındayken, O, önemli bir edebiyat adamı olarak adını tarih sayfalarına yazdırıp, erkenden ayrılmış aramızdan.
