Ne İstanbullulara gider kuruluşumuz, ne Ankaralara. Kendi öz toprağımızın bir mahsülüyüz. Emeğin en kadim şehrine dayanırız. Irgatlara, marabalara da yaslanırız, kentin tozlu sokaklarına da. Esnafın alın teri şehrin tatlı hiddeti vardır köklerimizde isyanın ilk adıyız. Turuncu ve beyazın en yalın "imgelemine" dayanırız ve Çukurova'nın totemine döneriz yüzümüzü. Portakal ve pamuğun topraktaki acısına dikiliriz; ışıl ışıl şenliğinde eğleniriz.
