Yazık ki dünyada insanların en çok korktukları şey kendi iç dünyalarıdır. Bütün dünyaya meydan okuyan, hesap soran insan, kendi kendine hesap sormakta ve kendisiyle yüzleşmekte zorlanır.
"Ve onlar şöyle dua ederler: “Allah'ım! Bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmem için güç, değiştiremeyeceklerime katlanabilmem için sabır, ikisini birbirinden ayırabilmem için de aklı selim (sağduyu) ver."
Bir çocuğun başkalarına bağımlı bir kişilik geliştirmesini tasvip edemeyiz. Ama tamamen bağımsız, kendi başına buyruk yetişmesini de istemeyiz. Çünkü bir gencin, hayat merdivenlerinde tırmanırken, bu yollardan geçmiş olan büyüklerin rehberliğine mutlak surette ihtiyacı vardır.
Bugün özellikle Batı'da özgüven adına yapılan abartı, kendilerine çok güvenen ama başkalarına güvenmeyen, kendi ayakları üzerinde durmak için sürekli mücadele veren yorgun, bıkkın, hastalıklı bir neslin çıkmasına sebep olmuştur.
Materyalizmin hakim oldun dünyada bilim ve teknoloji ile beraber zulümde en büyük zirveye ulaşmıştır. Çünkü insanlık en değerli hazinesini vicdanını yitirmiştir.