Ömür Diyorlar Buna Ayfer Tunç
"Ömür Diyorlar Buna", okurlarımızın yakından tanıdığı ve büyük bir ilgiyle okuduğu Ayfer Tunç'un yeni kitabı. Öyküleşmiş Söyleşiler, ya da Söyleşilmiş Öyküler gibi bir alt başlıkla da okunabilecek bu kitap, yaşanmış, tanık olunmuş insan hikâyelerini anlatıyor. Şapkacı Arlet'ten Aylin Işık'a, Fatma Bayraşevski'den Doktor Manuk'a uzanan bu yazılar, ömürlerimizin birer sanat yapıtı, eşsiz, başlı başına dokunaklı bir hikâye olduğunu gösteriyor.
(Tanıtım Bülteninden)
-
Baskı Tarihi:Mart 2014
-
Sayfa Sayısı:195
-
ISBN:9789750719837
-
Yayınevi:Can Yayınları
-
Kitabın Türü:
▶#omurdiyorlarbuna Küçük,küçük hikayelerin anlatıldığı,insanı sürükleyen,bazen güldüren bazen hüzünlendiren ama kendisini sevdiren bir kitaptı.
Gerçek yaşam hikayelerinden esinlenilerek kurgulanmış ve çok akıcı bir dile sahipti.Aslında öyküler için çok etkileyiciydi diyemeyeceğim ama yazarın ilk okuduğum kitabı #suzandefter 'e göre daha çok sevdim daha bir keyifli geçti benim için.
Diğer eserlerini okudukça Ayfer Tunç'a alışacağım gibi gözüküyor
Kitap yazarın daha önce yayınlanmış olan gazete yazılarındaki hikayelerden oluşuyor.Bence son derece samimi bir dille yazılmış olması çok güzel.Hayatın içinden hikayeleri çok severim,küçük nüansları yakalayabilen,detayları görebilen insanlara hayranım,yazar hikayelerinde bunları kullanmış bu yüzden ben sevdim
İncir ağacı baharın gelişini haber veren ağaçlardan değildir. Hiç incirler çiçek açtı, bahar geldi dendiğini işittiniz mi? İncir ağacı doğurgan ve çilekeş annelere benzer. Sütlüdür. Kayayı deler. İlle de yaşar, tırmanır, büyür, doğurur. Ne meyvesi ne çiçeği kokar. Bu nedenle inciri ısırdığım an, bir mucizeyle karşılaşmışım gibi bir duyguya kapılırım. Kendini belli etmeyen bu meyve, ne ilahi bir lezzete sahiptir.
Yaşanmış insan hikayelerinin anlatıldığı kitap ne yazık ki umduğum gibi çıkmadı, ya da ben beklentimi çok yüksek tutmuşum bilemiyorum. Anlatılan hikayelerin üzerimde pek de tesiri olmadı diyebilirim.
Keşke her şey eskisi gibi olsaydı. Küfeyle gelirdi eve. Zil zurna sarhoş ama sonra bir gönlümü alışı vardı ki...Belki de hep öyle gönlümü alsın diye dırdır ederdim çok ...
Ömür Diyorlar Buna - Ayfer Tunç
Kitaptan 14 Alıntı
Nazım Hikmet
"Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine.Ömür Diyorlar Buna, Ayfer Tunç
...insanlar çoluk çocuğa karışıyor, yaşlanıp ölüyorlardı. Hepsi buydu.
"BURADA SİYASET YAPMAK KESİNLİKLE YASAKTIR!" Ünlem!
Yaşlıların yalnızlıklarıyla ne tuhaf bir ilişkileri olduğunu düşündüm. Yalnızlıklarına hem delicesine bağlıydılar; en yakınlarına bile tahammül edemiyorlardı hem de şiddetle korkup kurtulmak istiyorlardı. Yalnızlık avuçlarında bir kor parçası gibi duruyordu, ne kimseye vermeye kıyabiliyorlar, ne yanmaktan kurtulabiliyorlardı.
Hayat kendi ritüeli içinde, ağır bir ritimle akıp gidiyor, insanlar çoluk çocuğa karışıyor, yaşlanıp ölüyorlardı. Hepsi buydu.
Otuz üçümdeyken, bir On Kasım sabahı, hem de saat dokuzu beş geçerken intihar ettim. İple astım kendimi. Yazarım öyle istemişti. Yazarım, Yusuf Atılgan...
O, "hayat kumarında kırık bir pul gibi"ydi."Kaderi kötü bir zar"dı."Onu nasıl yenebilir"di...
...Ankara. Taze cumhuriyetin taze başkenti. Henüz köy, henüz acemi, henüz naif şehir.
Işık mı? Karanlık hikâyeler bunlar. Bütün ışıkların azaldığı ve tünelin ucu görünmediği için tünelde sıkışmışların çıkışa doğru
adım atmakta artık güçlük çektikleri, hayli karanlık hikâyeler.
Keşke her şey eskisi gibi olsaydı. Küfeyle gelirdi eve.Zil zurna sarhoş ama sonra bir gönlümü alışı vardı ki...
Belki de hep öyle gönlümü alsın diye dırdır ederdim çok ...
