Cemal Süreya hastanede yatan eşi Zuhal Tekkanat'a hastanede kaldığı on üç gün boyunca mektuplar yazıyor.
"Bir kadın en fazla ne kadar sevilir?" sorusunun cevabını mektuplar arasında kaybolarak buluyorsunuz.
Kitapta hem kendi el yazısı, hemde baskı hali mevcut.
Ben biter korkusu ile okumaya kıyamıyordum. Ve bir çırpıda bitti işte. Böyle bir solukta biten ama geride derin anlamlar, izler bırakan kitapları hep sevmişimdir. Bir adamın eline yazdığı, kendinden haberler verdiği mektuplar silsilesi, ee bunda bu kadar büyütülecek ne var ki, denilebilir. Ama bu adam aşık bir adam ise, sevdiğini büyük bir hassasiyet ile seviyorsa işte o zaman bu mektup alelade bir mektup olmaktan çıkar. Gerçi her mektup duygu barındırır. Ama böyle aşk dolu, buram buram sevgi kokan mektuplar benim nazarımda bambaşka bir yerdedir.
Kitabı ne kadar çok sevdiğim yaptığım alıntılardan belli oluyor zaten. :) Tüm satırları paylaşayım isterdim. Ama sihiri bozulur. Ben okurken keyif aldım. Okuyacak olanlara keyifli okumalar dilerim. Okumayı düşünenler varsa da vakit kaybetmeden alıp okusunlar.
"Seni seviyorum;ve senin için her şeyim. Beni seviyorsun;ve benim için her şeysin. Bir insan için şu kısa hayatta bundan daha büyük ne olabilir ki?"