Ve doğal olarak birşey söylemedim, mavna onları götürürken elimi kaldırmakla yetindim ve kaldırım taşlarının aralıklarına basmamayı deneyerek ağır, düzenli adımlarla rıhtımda ilerlemeyi sürdürdüm; çocukluğumda safça bir ayine uyarak, henüz ritimsiz ve ölçüsüz olan çocukça dünya çözümlemesini taşların simetrisi üzerinde düzenlemeye çabalarken yaptığım gibi.