Hâlâ Doğan Cüceloğlu'nu tanımadıysanız, her şeyi bırak ve okumaya başlayın, derim.
Doğan Cüceloğlu'nu okumak mükemmel bir duygu. Bana Doğan Hoca'nın ne tür kitaplar yazdığını soranlara:
"O bir kişisel gelişim yazarıdır" demek yerine, "Kişisel gelişimden farklı bir kategori açmak gerekir" veya " Kişisel gelişim değil, kitlesel (toplumsal) gelişim yazarıdır" diyorum. Gerçekten de bu kitabında görme yetisini kaybeden bir kişinin ve yol arkadaşının (Gültekin ve Tülay Yazgan çiftinin) "Savaşçı" ruhunun "Mış Gibi Yaşamlar" içinde "Gerçek Özgürlük" oluşturma çabasını ve muhteşem bir "İletişim Donanımları"na sahip bir insanın aynı zamanda "Geliştiren Anne-Baba"ya bir örnek olmasından dolayı, Doğan Cüceloğlu'nun kahramanları olabilmişlerdir.
