Adımlarını, adım adım saymıcak kadar unutmak istiyorum seni.
Gelme artık, artıklarından kalma zihnime, zikrime.
Ne zaman gelsen Allah beni kahrediyor...
"Yardan geçmeyen kalp, kanamadan kabuk tutmaz"
Yararı olsaydı sargı bezlerinin
Bezdirmezdi yaramı.
Yaralarım derinleşip; yanaklarım aşınmazdı
Gözlerim kan çanağına dönüşüp üşümezdi, sızlamazdı.
Hatta titretmezdi de.
Bölük pörçük, paramparça cam kırıkları toplamazdım
ömrümden
Sana sesleniyorum kabuk tutmamış yar’a!
Ya beni öldür
Ya da beni hayata döndür
Ya kabuk bağla
Ya da beni kendine bağla
Geç kalacağım ölmeye, böyle giderse.
"Ateşin üşütmesinden, buzların yakmasından"
Kan akıtıp,"kan kaybından öleceğim bir aşk'tan bezdim."
Ne ezdir
Ne de bezdir
Gel kurtar kendini
Yoksa "sen yetmezliğinden öleceğim"