Karakterin (stadigraf olması) gün içerisinde kendi belirlediği bir rutin ile ilgili olaysal bir durum okuyacağım yanılgısı, daha ilk sayfalarda 'ne okuyorum ben şimdi' dedirtti. Mesleki edinimleri, hayat düzenine entegre olmuş bir karakter, günlük planını yaşıyorken, birden beklenmedik bir kaza gerçekleşir ve yarattığı düzen tepetaklak olur. Op Oloop gerçeklik ve boşluk arasında hezeyanlar yaşıyor, böylece akılda kalıcı oldugu kadar saçma bir karakteri okur gibi hissediyorsunuz. Okurken buraya kadar sorun yoktu, ne zaman sevdiği kadını görmeye gitti, işte o noktadan sonra bazı cümleleri iki kez okumaya, bazılarını ise alakasız bulmaya başladım. Evet psikolojik ve felsefi bir alt metin var ama üstüne oturmayan bir durum hissediliyor. Hiç okurken keyif almadım diyemem, özelikle yemek davetinde eleştirilen, hatta farklı bakış açıları ile irdelenen konular oldukça ilgi çekiciydi. (Optimus Opoloop, başka bir kitapta ilginç bir karakter olabilir demişti Derya gerçekten aynı fikirdeyim.) Bu yazar, konu seçimi ve yazım tarzıyla kendi coğrafyasında oldukça ilgi çekmiş ve ödüller almış. Belki ilerde tekrar şans verilmesi gerekiyordur.
