Doğu ve batı edebiyatını sentezlemeye çalışan yazar umay umay
ve yazdığı eser Orospu kırmızı;
96 sayfa ama sizi saatlerce iç muhakemeye yollayan ve Tekrardan o muhakemeden alıp sizi ;gezide direnişçi yapıyor,küçük yaşta tecavüz eden bir çocuk yapıyor,ölüm grevine girip listede 13.kişisi olma hissiyatını veriyor ve masum yere asılan Asker botuna bakan esmer çocuk yerine koyuyor.
Herbiri ,nefes almanızı zorlaştırıyor.
yazar size 96 sayfada 'sevişmeyi' anlatmıyor.
toplumda 'kadını' anlatıyor size kendini çokça anlatıyor ve Tarihinizi anlatıyor size kaçtıklarınızla yüzleştiriyor.
ve eğer ayrıntıya inersem:Kitabın başlığı kadar içeriği,dili,konusuda sıradışıdır.
Kitabın yazı dili ise; şiir değil,düz yazı değil ,cümle desem haksızlık olur.
sevgili umay bunu hangi hissiyatla yazdığını bilmeden yorumlamak tamamen yanlış olucaktır.
+Bu kitabı anlamaj için tekrar tekrar okumanız gerekir çünkü her okuyuşta farklı olayları keşfetmenize neden oluyor.
Güzel bir Alıntı ile veda edelim:
Ağlama kalbim. ağlama. ben hep sokak orospularına,
ibnelere, travestilere aşık olacağım hep, masumuz
işte kalmadı gözyaşımız, diye bağıracağım.(syf 104)
Hoşça kalın,
kitapla kalın:)
