Ortadirek Reviews
You can find Ortadirek reviews, Ortadirek book reviews, Ortadirek ratings on 1000Kitap.
“Allalem, dedi kendi kendine, allalem, burası İnce Memedimin yeri. Şu görünen de yaktığı çakırdikenlik. Varıp o köye mi gitmeli? Kurtulmalı şu Uzunca Aliden. Varıp o Hürü avradın evine misafir olmalı. Hürü avrat, demeli, sen yiğit bir avratsın, sen hiçbir şeyden korkmazsın. Sen olmasan, o Memed oğlancık, İnce Memed olamazdı.”
İnce Memedi ve Hürü anayı görünce heyecanlanıp, gülümseyen bir ben değilimdir herhalde.
Yine Çukurova, yine köylüler, yine harika betimlemeler, yine bir Yaşar Kemal klasiği... Dağın Öte Yüzü serisinin ilk kitabı Ortadirek.
Ortadirek: Toplumun memur, emekli, küçük esnaf, küçük çiftçi gibi dar ve değişmez gelirli kişilerden oluşan kesimine deniyormuş. Serinin ilk kitabında da geçimini ırgatlıkla sağlayan köylülerin hikayesini anlatıyor.
Her yıl pamuk zamanı para kazanmak için köylüler pamuk toplamaya günlerce yol alarak gider. Uzunca Ali, annesi Meryemce, karısı Elif, iki çocuğu ve yaşlı ölmek üzere olan atı. Ali annesi ile vicdanı arasında kalıp vicdanını dinleyerek Koca Halil’e yardım eder fakat bunun sonucunda at ölür ve Ali köylünün gerisinde kalır. Uzunca Ali hem ailesi açlıktan ölmesin diye hem de borcunu ödemek için pamuğa yetişmek zorundadır fakat hem yükü hem annesini taşıyarak zorlu günler geçirecektir.
Köyün muhtarı her yıl rüşvet karşılığında köylüyü verimsiz toprağa götürür. Köylüyü uyaran, yanına çekmek isteyen durumu farkında olan birkaç kişi olsa da muhtar hileli sözleriyle köylüyü tekrar kandırır. Kitapta geçim sıkıntısını, umudu, umutsuzluğu, öfkeyi, hileyi okuyucuya yaşayarak anlatıyor.
ORTADİREK
“Yürek dediğin yürekse eğer, yerde de olsa yürektir, gökte de olsa, deniz deryada da olsa.”
Uzun ve zorlu bir yolda yürüyenlerin hikayesi…
Dağın Öte Yüzü adlı üçlemenin ilk kitabıdır Ortadirek.
Çukurova’ya pamuk toplamaya giden köylünün yol serüvenini anlatır. Yaz mevsiminde, atları ve eşekleri olmadığı için yürüyerek dağları aşmaya çalışan halkın, kışı çıkarmak için, çocuk yaşlı demeden, yakıcı güneşe sırılsıklam eden yağmura inat, pes etmeyen insanların ekmek mücadelesini okuruz.
Koca Halil, Meryemce, Uzun Ali ve Elif’in ana karakterler olduğu ve olayların bu kişiler etrafında döndüğünü görürüz ilk kitapta.
Yaşar Kemal’in toplumcu bir yazar olduğunu ve eserlerini gerçekçi bir şekilde yazdığını biliriz. Çoğunlukla cumhuriyet dönemi ve sonrasını ele alır. Bu dönemde halkın yaşamı ama hep zorlu olan ve bir yerlerde mücadele eden insanların hikayesini anlatır. Bu kitabına da ortadirek ismini vermiştir. Nedenini sorduklarında halkı ortadireğe benzettiğini, yaşamın direnci , insanın gücü olarak tanımlamıştır. Yılmayan insan olarak ifade etmiştir.
Yine bu kitapta Yaşar Kemal’in yaşadığı bir göç olayını ve bu yolculuk sırasındaki izlenimlerini karakter üzerinden yansıtır bize. Meryemce karakteri büyükannesinden izler taşır.
Bu kitabıyla Yaşar Kemal, Rus ve Fransız yazarlarla kıyaslanır ve onların eserlerine denk eserler verdiği konusunda da hemfikirdirler . ( kitabın arka kapağında yazıyor bunlar )
Serinin diğer kitabında görüşmek üzere…
Yaşar Kemal’in Çukurova üçlemesinin ilk kitabı…
Çukurova’ya pamuk toplamak için yapılan uzun ve zorlu bir yürüyüşü konu alıyor. Bu yürüyüş hikayeler, umut ve çile doludur.
Yaşar Kemal’in eşsiz kalemi her şey gözünüzde canlanıyor. Biraz daha empati yeteneğiniz varsa olayın içindesiniz.
Keyifli okumalar
Yaşar Kemal
Edebiyata ilk adımını çocuk yaşlarında aşıklık geleneği ile gelen şiirlerle atmıştır. Çukurova’ da tanınmış varlıklı bir ailenin ferdidir. Aşık Rahmi ile atışmaları sonucu yeteneği bir kere daha açığa çıkmış , Aşık tarafından Karacaoğlan’ a benzetilmiştir.
İlk hikayesi yayınlanmamıştır ‘’ Klübe ‘’, şiire devam etmiştir. Askerden
Cangama biter mi?
Kaç birim pamuk toplarsan o kadar varsın bu yarışta. Yarış ölüm kalım meselesi böyle olunca da çocuk değilsin çuvala konulan fazladan bir pamuksun. O yüzden ihtiyarlık (“…kocalık batsın. Bir adamın beli bükülünce o adamı öldürmeli.”) bu yolda seni geride bırakan bir lanet. Bu hiç bitlemeyecek uzun ve çileli bir yol. Ve Yaşar Kemal bize insanı tanımanın yolu paylaşmaktan geçtiğini gösteriyor. İnanılmaz bir varoluş mücadelesi…
Yaşanan yokluk hissini inanılmaz hissediyorum. Ve tabi bize geçmiş kuşaklardan miras kalan toksik haller, yer yer ebeveyn çocuk ilişkisinde değişilen roller ve bunun çocuğa yaşattığı baskı, dillendirilmeyen beklentiler…
364 syf.
8/10 puan verdi
"Çok ağır, çok zor koşullar içinde yaşayan sonsuz bir dirençle yaşamasını sürdüren insanların hikayesidir." diyor Yaşar Kemal. Kitabı okurken Uzunca Ali ve ailesi gibi yorgun oluyorsunuz. Sanki sizde onlarla beraber o Çukurova yollarını yürüyorsunuz, ayaklarınız yara bere içinde oluyor. Sanki sizde onlarla beraber aç ve uykusuz kalıyorsunuz. Yaşar Kemal betimlemeleriyle anlatım gücüyle sizi olduğunuz yerden alıp götürüyor. Burnunuza sefalet ve yokluk kokusu geliyor. Yapışıyor yakanıza fukaralık. Bu kitapta mitlere de yer veriyor Yaşar Kemal. Çünkü " İnsan, mit yaratan bir mahluktur." diyor. Kitap bitiyor ve sizin aklınız hep Çukurova'da kalıyor.Rahmetler olsun..