Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Düşük Puanlı Ortadirek Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Ortadirek sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Ortadirek kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.810 üzerinden
Yaşar Kemal
Edebiyata ilk adımını çocuk yaşlarında aşıklık geleneği ile gelen şiirlerle atmıştır. Çukurova’ da tanınmış varlıklı bir ailenin ferdidir. Aşık Rahmi ile atışmaları sonucu yeteneği bir kere daha açığa çıkmış , Aşık tarafından Karacaoğlan’ a benzetilmiştir.
İlk hikayesi yayınlanmamıştır ‘’ Klübe ‘’, şiire devam etmiştir. Askerden
Dağın Öte yüzü üçlemesinin ilki olan "Ortadirek" kitabını okumuş bulunmaktayım. Kısa ve öz bir eleştiri yapacağım.
Yaşar Kemal'in gelmiş geçmiş en iyi Türk yazarlardan biri olduğu bariz ortada.. Bütün karakterleri yaşayarak yazıyor. Her birini içselleştiriyor. Bu gerçekten büyük yetenek. Ancak bu kitap benim için biraz hayal kırıklığı oldu. Kitabın arkasında Fethi Naci'nin bir sözü var: "Bugüne kadar okuduğum en iyi yerli roman" demiş. Ancak ben hiç katılamayacağım.
İlk olarak Yaşar Kemal acayip bir tekrar yapmış yani bu kadar olmaz dedirten türden. Her olayı, her cümleyi 3-4 farklı yapıda tekrar ediyor ve bu da okuyucuyu sıkıyor. Diğer bir sorun ise karakterlerin kişilikleri. Tamam böyle olması gerekiyor olabilir ama ben okurken rahatsız hissettim, saçma bir duygu bastırdı sürekli. Dönekçe davranmaları, sürekli birbirlerine iyi davranıp iki dk sonra kötü konuşmaları.. Anadolu insanı gerçekten böyle mi?
Tekrar sebebiyle çok uzatmış. Bütün olayı güzel bir düzenleme ile max 150 sayfa da bitirebilirmiş.
Yaşar Kemal'i seviyorum ama üzülerek bu eserini çok beğenemedim. Kötü demiyorum yanlış anlaşılmasın. İyi ancak çok iyi değil. Puanlamamı isterseniz 10 üzerinden 6 veririm. Umarım serinin diğer kitapları daha iyidir.
Dağın Öte Yüzü serisinin ilk kitabıdır Ortadirek. Umutla çıkılan bir yol hikayesi… Yine Çukurova, yine pamuk tarlası, yine köylüler, yine harika betimlemelerle bir Yaşar Kemal klasiği. Ali, Elif, çocukları, Meryemce Ana, Koca Halil, Muhtar Sefer, Adil, Taşbaşoğlu ve daha nice içimizden biri olan karakter... Köylünün muhtara ve hayata karşı mücadelesi…
Geçimini pamuk işçiliğiyle sağlayan Yalak köylüleri, her yıl pamuk zamanı diğer köyler gibi Çukurova’ya pamuk hasadına giderler. İşte bu zorlu yolculuğu anlatıyor yazar. İnsanın doğayla ve kaderle mücadelesini, köylülerin umut, dayanışma ve azmini gözler önüne seriyor. "Çok ağır, çok zor şartlarda yaşayan, sonsuz bir dirençle yaşamasını sürdüren insanların hikayesidir." diyor. Gerçekten de öyle… Yaşar Kemal'in kaleminden çıkan gerçekler insanın içine işliyor. Okurken açlığı, umudu, çukurovanın sıcağını, tozunu, sıtmasını, tarhana çorbası ve bulgur pilavının kokusunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Yani buram buram Anadolu kokuyor.
364 syf.
7/10 puan verdi
Ortadirek, klasik bir Yaşar Kemal romanı. Çukurova'da tarım işçilerinin yaya olarak yaptıkları uzun yolculuğu konu almış bir kitap. Tabi bu yolculukta kahramanlarımızın başına olmayacak işler geliyor. Bin türlü zorlukları aşarak Çukurova'ya pamuk toplamaya gidiyorlar.
Kitap gayet akıcı. Her zamanki gibi Yaşar Kemalin bu kitabında da harika doğa betimlemeleri var. Ancak kitapta derin kişilik analizleri bulmayı beklemeyin.
Belki de üçlemenin ilk kitabı olduğundan olabilir, farklı farklı olay örgüleri yok. Belli bir olay ekseninde akıyor kitap.
Üçlemenin ikinci kitabıyla devam edeceğim. Umarım üçlemenin ikinci kitabında daha çeşitli hikaye örgüsüyle karşılaşırım.
İyi okumalar.
Toplumcu Gerçekçilik Budur!
Yaşar Kemal'in hikaye ve anlatıları dışında okuduğum ilk romanı oldu Ortadirek. Dağın Öte Yüzü serisinin ilk kitabı olan Ortadirek'te 50'li yıllarda Çukurova'nın köyünde yaşayan bir köy halkının pamuk toplama zamanı geldiğinde çektiği sıkıntılar ele alınmış. Yaşar Kemal'in halkçılığı gerçekten bambaşka, sağcılık solculuk meselesinden de öte bir duruşu var. Halkı elinde kamerayla belgesele alır gibi anlatması, diyalogların gerçekçiliği, ağız ve şivelerin son derece yerinde kullanılması takdire şayan. Anlatımı kendisine has; hani etrafına küçük çocukları toplayıp masallar anlatan dedeler/nineler vardır ya, kesinlikle bunu hissediyorsunuz okurken. Kendisinin mitolojik unsurlara ve söylencelere, efsanelere verdiği önem üslubuna da yansımış. Anlatımda kullandığı iç konuşma teknikleri benim çok hoşuma gitti. Resmen Nuri Bilge Ceylan filmi izler gibi, karakterler uzağa bakarken, arkada usul bir rüzgar eserken o karakterin iç konuşmalarını dinlemek çok hoştu. Çok daha yüksek puan verebilirdim evet, sadece bu anlatım tarzını takdir etsem de sanıyorum ki edebi anlayışıma uyan bir türü yok. Belki de İstanbul'da doğup büyüdüğüm için ister istemez (ve maalesef) tam olarak ısınamadım bazı şeylere, ama bu kesinlikle Yaşar Kemal'in başarısızlığından ötürü değil. Sanırım ben bu kadar efsanelere ve mitlere ilgi duyan biri değilim, ondan olsa gerek. Dönemin sanat anlayışına, yerelliğe, gerçekçiliğe, ve en önemlisi halkçılığa önem veren Yaşar Kemal'i bir kez daha saygıyla anıyorum.
Dağın Öte Yüzü 3lemesinin ilk kitabı Ortadirek Edebiyat Eleştirmeni Fetih Naci'ye ve Doğan Hızlan a göre Yaşar Kemal'in en iyi kitabı(bence değil).
Ben yanlışlıkla ilkönce 3lemenin 2.kitabı olan yer Demir Gök Bakır'ı okumuştum o yüzden buradaki olaylara biraz aşinaydım.Romanın sürekli kendini tekrar edip yuvarlaklar çizen olay örgüsü bir süre sonra insana sıkıcı geliyor.Öteyandan Yaşar Kemal"in Karakter yaratmadaki başarısı bu tekdüzeliği kıriyor.Meryemce karı düşman başına.Okurken ister istemez bütün karakterlere hakveriyor ve geçim derdinin yoksulluğun fıkaralığın ağırlığını boğazınızda demirden leblebi gibi duyumsuyorsunuz.
Meryemce kadının oğluyla bağı tıpkı annemle benim aramızdaki bağa benziyor. Ne kadar Meryemce ile sataşsam da hayranlıkla baktım romanda kendisine. Sinir bozucu olsa bile tatlı bir sevgi hissediyorum kendisine. Okuyun, sizler de bir yakınınıza benzeteceksiniz mutlaka! :))
Yol, eziyet, umut, psikolojik harp.
Kurgusu, dili, akıcılığı ve doğallığı ile beğendiğim kitaplar arasında yerini aldı. Özellikle kullanılan köylü dilini çok gerçek buldum ve kendi köyümden bildiğim bir çok kelimeye rastlamak beni ayrıca mutlu etti. Bu kitapta bir YOL HİKAYESİ ile karşı karşıyayız ve güzel bir yol hikayesi diyebilirim. Gerçekten karakterlerin pamuk toplamaya
364 syf.
8/10 puan verdi
"Çok ağır, çok zor koşullar içinde yaşayan sonsuz bir dirençle yaşamasını sürdüren insanların hikayesidir." diyor Yaşar Kemal. Kitabı okurken Uzunca Ali ve ailesi gibi yorgun oluyorsunuz. Sanki sizde onlarla beraber o Çukurova yollarını yürüyorsunuz, ayaklarınız yara bere içinde oluyor. Sanki sizde onlarla beraber aç ve uykusuz kalıyorsunuz. Yaşar Kemal betimlemeleriyle anlatım gücüyle sizi olduğunuz yerden alıp götürüyor. Burnunuza sefalet ve yokluk kokusu geliyor. Yapışıyor yakanıza fukaralık. Bu kitapta mitlere de yer veriyor Yaşar Kemal. Çünkü " İnsan, mit yaratan bir mahluktur." diyor. Kitap bitiyor ve sizin aklınız hep Çukurova'da kalıyor.Rahmetler olsun..
Kitap, her sene Çukurova’ya mevsimlik pamuk işçiliği için göçen köylüleri konu alıyor. Göçün zorluklarına oldukça uzun değinilmiş, Yaşar Kemal öyle bir anlatmış ki okurken Uzunca Aliyle Elifle aynı sıkıntıları çekiyor, Meryemce’ye aynı öfkeyi ve merhameti aynı anda duyuyor insan. Köylü kurnazlığını, o cehaleti vs çok tadında vermiş. Kitap konu açısından çok akıcı veya cezbedici diyemem, özellikle ilk yarısında hiç ilerlemiyor. Ama ustanın yöre diliyle anlatımını çok seviyorum ben, ne yazsa okurum gibi geliyor.