İnsanlar geçiyor sokaklardan Kendi ölüleri omuzlarında Bir hayat nefes nefese, orman orman İnsanlar geçiyor sokaklardan Sevgiler taşmış, merhametler taş Buram buram tütüyoruz taştan topraktan.

Ortalık

Gözlerinde deniz, gözlerinde gemi Gözlerinde çırılçıplak çocuklar Rüzgâr esiyor rüzgâr, meltemdir Güzel dünya üzerinde matemdir Kalbimizin üç köşesi yangın yeri, perişan Güzel şehir diri diri perişan Güzel yağmur çirkin olur yoksul gözünde İsyan değil, arzudur, şimşek şimşek parlayan Konuş toprak, konuş meydan İnsanoğlu her gün daha perişan.

Ortalık