"Doğu" olmasaydı eğer, "Batı"da olmazdı. Badı Doğu'yu "ötekileştirmek" suretiyle kendisini tanımlar. Oryantalist söylemde Doğu, her zaman Batı'dan farklı bir şeyle, Batı'nın sahip olduğu varsayılan bilim, demokrasi, rasyonalite, ilerleme, sivil toplum vb. özelliklerle kıyaslanarak tanımlanır. Doğu durağandır. Batılılara göre Doğulu duygusaldır, bünyesi mantığı kaldıramaz. Bu Doğu kendisini anlatamaz; Batı kendisi için konuştuğu gibi Doğu'yu da dillendirir. Batı Doğu'ya hep cinsel imgeleri temel olarak yaklaştı ve onu hep dişi olarak tasvir etti. Doğu'yla karşılaşmasında, kendisini "gelinin tülünü kaldıracak damak" gibi hissetti.
Tablolarda, gezi kitaplarında, hikayelerde, şiirlerde büyüleyici egzotik güzellikteki Doğulu kadınlar, zengin fakar çirkin Doğulu erkeklerle birlikte eşitsizlik duygusunu uyandırcak biçimde sunuldu. Ötekisi'nin barbarlığında kendi medeniliğini bulan Avrupa, kendisinin Doğu'yu aydınlatma ve oraya özgürlük götürme misyonuyla donatıldığını ilan etti.
