Kapak Kızı Üçlemesi 3 Kitap

Osman

Ayfer Tunç
“Lanet olsun ki böyleyim, kötü duyguları hep unutuyorum, her şeyi biraz da bu yüzden yazıyorum zaten, unutmamak için.”
“Bir sürü arkadaşım olduğu halde zaman zaman kendimi çok yalnız hissediyorum, bu akşam olduğu gibi. Yalnızca çok sevdiğim eşyalarımla dolu bir dünyam olduğu, insansız, dolayısıyla cansız bir varlık sayılabileceğim hissine kapılıyorum.”
Reklam
“Ölüler anımsayabilir mi bilmiyorum.”
Düğünüme çağırmadım ama cenazesine gittim. Cenaze başka..
“Tembel değil de.. amaçsızdı diyelim, maymun iştahlıydı.”
Neden böyle? Neden yaşamımda hiçbir şey yolunda gitmiyor?
Sayfa 401 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
Reklam
Kafam bomboş oturuyorum masaya, hemen annem aklıma geliyor, içime bir hüzün doluyor, sonra bir başlıyorum, akıyor da akıyor tümceler.
Herkes böyle yürütüyor yaşamını, görmezden gelerek.
Sayfa 394 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
Valla benim de istediğim bu
Yalnızlığı daha çok seviyor, evlenmeden önce de öyleydi gerçi, evde kitap okusun, birlikte film izleyelim, istediği bu.
Sayfa 355 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
Reklam
Adım senin ağzından ne kadar güzel çıkıyor, sen söylediğin zaman adımı seviyorum.
Sayfa 350 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
İnsanı annesi terk eder, annesi babasını terk eder. Yine de bir şekilde yaşarız ama gün gelir, bizi soluduğum hava, içtiğim su dediğimiz biri ansızın ve nedensizce terk eder. İyi ve güzel şeyler insanı hep terk eder, tecrübeyle sabittir bu.
Yıllar sonra karşılaşınca ne hissettiniz? Acı. Bir an o güzel günler geçti gözümün önünden. Çok acıydı.
Sayfa 333 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
Kime öfkeliydi bu kadar? Hayata.. ailesine.. her şeye.
Sayfa 327 - Can, 13. BaskıKitabı okuyor
Resim