Osmanlı Demokrasisinden Türkiye Cumhuriyetine
Yavuz BahadıroğluQuotes
Ezanın Türkçeleştirilmesini, "Herkes tarafından kolayca anlaşılması isteği" ne bağlayanlar, ne hikmetse, "kurtuluş" anlamına gelen "felah" kelimesini Türkçeleştirmekten kaçınmışlardı. Belki de, namazı "kurtarıcı" olarak ilan etmek istememişlerdi.
Sayfa 144Kitabı okudu
İslâm’da insan “hayatın merkezi”dir. Hayat insan için var edilmiştir. Bediüzzaman’ın ifadesiyle, “Kâinat hayat için, hayat insan içindir.”
Cebimiz dolduğu ölçüde sanki ruhumuz boşalıyor. Hassasiyetlerimiz “zamanaşımı”na uğradı: “Zaman sana uymazsa sen zamana uy” dedik, yüreğimize bir tekme salladık!
Osmanlı demek, edep demektir, hayâ demektir, ahlâk demektir, nezâket, fazilet ve sevgi demektir. Osmanlılardaki bu meziyetlerin çeşitli tezahürleri vardır. Osmanlılar cuma ve bayram günlerini, birtakım husumet ve kusurları ortadan kaldırmanın vesilesi addetmişler, hayatı sevgi ve barış eksenine oluşturmuşlardır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Osmanlılarda en nüfuzlu insan padişah değil, Şeyhülislâmdır. Şeyhülislâmın herhangi bir kararına padişahın itiraz etmesi sözkonusu bile değildir. Padişahların isteğini reddeden pek çok Şeyhülislâm vardır.