En Beğenilen Osmanlı Dünyası ve Avrupa Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Osmanlı Dünyası ve Avrupa sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Osmanlı Dünyası ve Avrupa kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Osmanlı dünyasında Hristiyan dünyasından kaçmış binlerce dönme varken, Hristiyan Avrupa'da Islâm dininden dönenlere hemen hemen hiç rastlanmıyor.
Sayfa 24Kitabı okudu
Martin Luther
''Türk... şeytanın hizmetkarıdır; yalnız kılıçla toprağı ve insanları kasıp kavurmakla kalmaz, ... Hristiyan inancını ve sevgili Efendimiz İsa Mesih'i yerle bir eder.''
Sayfa 142Kitabı okudu
Batıdan bakıldığında Osmanlı devleti Bizans'ın küllerinden doğmuş bir canavar gibi görünüyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu
Osmanlı kimliğinin merkezindeki inanç, hanedanın Orta Asya'dan gelmiş olduğuydu; Türkiye Cumhuriyeti'nde kimliğin vazgeçilmez bir yanı Osman'ın Türk olduğudur ve Osmanlı toprakları üzerinde sonradan yükselen diğer devletlerin kendilerini algılayışlarındaki kesin bir yargı da Osmanlı hükümdarlarının Türk olduğu, kendilerininse kesinlikle Türk olmadığıdır.
Sayfa 282Kitabı okudu
Osmanlıların uzun ömürlü ve imparatorluğun uçsuz bucaksız, karmakarışık topraklar toplamı üzerinde egemen olabilmesinin sırrı, dillere destan ordusu, sadık bürokratları, işinin ehli birçok yöneticisi ya da kendine özgü toprak mülkiyeti sistemi değildi. Bu sır, çeşitlilikler barındıran bu topluma yaklaşımındaki esneklikte yatıyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
Öte yanda, Osmanlı İmparatorluğu pek çok kültür ve geleneğin karışımı olarak ortaya çıktı. Meşruiyetini ise yine “evrensel” bir inançtan —en azından koyduğu kurallar bakımından, değişime (bida) karşı çıkmayı benimsemiş-İslam inancından alıyordu. Padişahlar kendilerini ve toplumlarını Müslüman, devletlerini de İslam devleti olarak tasavvur ettikleri için, her hükümdar dininin yasalarına (şeriata) uymak ya da uyar görünmek zorundaydı. Her yeniliğe, İslamın öğretileri açısından haklı bir gerekçe bulmak gerekiyordu. Dinsel kısıtlamalar pek çok biçimde ortaya çıktı, Osmanlı toplumunu olgunlaşmaya yöneltti ve Osmanlı yayılmasının yönünü belirledi.
Din, Batı ile Doğu'yu birbirinden ayırmaya yarıyordu; savaş, kıyım, cinayete hem özür uyduruyor, hem de haklılık gerekçesi buluyordu.
Sayfa 49Kitabı okudu
Venedik Senatosu, Doğu Roma Imparatorluğu başkentinin düştüğünü öğrenir öğrenmez, Padişah II.Mehmed'i yumuşatmak ve onunla anlaşma koşullarının pazarlığı yapmak üzere yeni Osmanlı başkentine alalacele tam yetkili bir temsilci gönderdi. Çoğunlukla dalkavukluk olarak yorumlanmış bu uzlaşmacı tutum, genişleyen Osmanlı dünyasının başlıca kentlerinde Venedik'in ticari koloniler kurmasını sağlamakla kalmadı, Osmanlı tebaasının da Venedik'te koloniler oluşturmasının yolunu açtı.
Sayfa 174Kitabı okudu
Kent (Istanbul) İslâm insanının kafasında da en az Hıristiyanlar için olduğu denli büyük önem taşıyordu. Muhammed'in kendisi, Konstantinopolis'i dünyanın merkezi olarak düşünüyordu; 7. ve 8. Yüzyılın Arap akınları birkaç kez kentin surlarına ulaştı. Ilk Emevi Halifesi Muaviye, 670 yılında, kentin surlarında patlayan bir saldırının başındaydı; 716-17'de bir yıl boyunca süren kuşatma da başarılı olamadı.
Sayfa 31Kitabı okudu
17. yüzyılın başlarına gelindiğinde, ticarette önde gelen uluslar olan İngiltere, Fransa, Felemenk ve Venedik, Osmanlı İmparatorluğu ve ötesine uzanan oldukça karmaşık ticaret ve yönetim ağları kurmuşlardı. Her ne kadar bu ağların her biri farklı güçlü yanlara, zayıflıklara ve yapılara sahip olsa da,5 belirli ortak özellikleri de vardı. Her birinin en tepesinde, İstanbul’daki temsilciler (elçiler, özel görevliler ya da balyoslar) bulunuyordu. Bu kişilerin sorumlulukları, yalnızca ülkelerinin hükümetlerini ya da şirketlerini değil, Osmanlı İmparatorluğu’nda oturan vatandaşlarını da temsil etmekti. Her hükümet ya da şirket ayrıca belirli Osmanlı kentlerinde yerleşik milletleri ya da aracıları yönetmek üzere konsoloslar da atıyordu. Sonuçta, her biri cemaatleri için en elverişli ticaret koşullarını ve Osmanlı hükümetinden en çok özerkliği elde etmek için birbiriyle yarışıyordu.