Osmanlı İmparatorluğu 1300 - 1650

Padişah ve şehzadelerin karıları yerine cariyeleri aracılığıyla çocuk yapmayı tercih etmeleri âdeti, I.Murad ile yerleşmiş gibi görünmektedir.

Sayfa 116Kitabı okudu

Yusuf Can

17. yüzyılda Avrupalılar, bugün olduğu gibi, Osmanlı Imparatorluğu'na "Türk İmparatorluğu" ve halkına "Türk" derlerdi.

Sayfa 3Kitabı okudu

Reklam

Yusuf Can

Katip çelebi

"Etkili ve başarılı bir deniz komutanı olmanın otuz yedi şartından birincisi, eğer Kaptan-ı Derya'nın kendisi bir korsan değilse, denize ve deniz savaşlarına ilişkin konularda korsanlara danışmasıdır."

Sayfa 388Kitabı okudu

Yusuf Can

Yeniçeri adayları değişik bir eğitime tâbi tutulurlardı. İlk adım her oğlanı Anadolu'daki Türk çiftçilerine satmaktı. Bunları parayla satmak sembolik bir hareketti: amaç oğlanların, padişahın köleleri olduklarını ileri sürerek çalışmaktan kaçınmalarına engel olmaktı. Çocuklar yedi-sekiz yıl kadar "Türklerle" kalırlardı. Bu uygulamanın amacı ilk planda, oğlanları düzenli bir şekilde çiftliklerde çalıştırarak yorucu kol emeğine alıştırmaktı. Bu nedenle, "kadılara ve ulemaya" satmak yasaktı. Uygulamanın ikinci nedeni ise devşirmelere Müslüman bir ortamda Islâm dininin akidelerini ve son olarak da Türkçe'yi öğretmekti... Türkçe bu kozmopolit askerlerin, imparatorluğun yönetici elit zümresinin Lingua franca denilen ortak diliydi ve öğrenilmesi zorunluydu.

Sayfa 181 - Türk'e vermek mevzusuKitabı okudu

Yusuf Can

Valide sultanların gücü asıl 17. yüzyılda, I.Ahmed'in gözdesi Kösem Mahpeyker'in uzun saltanatı sırasında belirginleşmiş ve yaygınlaşmıştır.

Sayfa 118Kitabı okudu

Yusuf Can

Müftü, hiç değilse teorik olarak mevkiini Allah'ın kanununu bilmesine borçluydu ve prensip olarak hükümdardan bile üstündü. Osmanlı protokolü bu anlayışı göstermek için sultanın törenlerde Şeyhülislâm'ın (müftünün) huzurunda ayakta durmasını uygun görmüştür.

Sayfa 294Kitabı okudu