Sözler ve Alıntılar
Hiçbir ülke, yabancılar için Türkmenistan kadar kapalı bir kutu değildi ve hiçbir ülke yerlilerini bu kadar koruyamaz. Ancak hiçbiri de içinde yaşayan insanların gücünü bu kadar zora koşamaz.
Sayfa 49 - pdf
Otağlar, en eski zamanlardan beri Türklerin tek evleri olmuştu. Soğuk kış günlerinde otağlar herhangi bir çukurda birbirine bitişik olarak kurulurlar ve ağaçtan bir isklelet üzerine keçeden bir kaplama serilirdi.
Sayfa 45 - Yeditepe
Oğuz Han’ın her oğlu halkın altıda birini aldı. Bunlar daha sonra hüküm sürecek Oğuzların, Selçukluların ve Osmanlıların ataları idi.
Sayfa 39Kitabı okuyacak
Çin kaynaklarında Türkler
Günlük yaşamın çetin şartlarına karşı savaşmak zorunda olan bu insanlar, bu dar alanlarda da tüm güçlerini toplayacak ve dünyayı değiştirecek misyonlarına hazırlanacaklardır.
Sayfa 56Kitabı okuyor
Eğitim alıp Avrupalılaşanları dışında günümüze kadar Türkler, vatan olgusu hakkında hâlâ açık ve etkili bir telakkiye sahip değildirler. Halktan bir Türk, sadece Müslüman olduğunu, ailesi ve mal varlığı; köylü ise sahip olduğu toprakla birlikte Osmanlı hükümdarına ait olduğunu bilir ve “Türk” adını sevmez. Yabancılar bu adı kullandıklarında, buna tıpkı bir Fransız’ın kendisine “Welscher” [İtalyan, Fransız ve İspanyolların topluca adı] veya bir Romen, kendisine “Wallache” [Eflâklı] dendiğinde gösterdiği tepkiyi gösterir ve bunu hakaret sayar.
Türkmen ve Kırgız ülkelerinde şimdi olduğu gibi beş yüz yıl önce de böyle idi. Çölün soğuk rüzgarları titizlikle birbirine dikilen keçe duvarlara rağmen hissedilirdi ve bu ağaçsız bölgede, gerçek bir ateşin karşısında ısınmak mümkün değildi. Odun yerine başka maddeler kullanılırdı ve yiğitler, günlerini koyun veya kısrak sütünden hazırlanan kımız içerek geçirirlerdi.