Türkler, 700 yıl önce Anadolu'nun kuzey-batı ucunda küçük bir beylikten hareketle, tarihin bildiği az sayıdaki büyük siyasi yapılardan birini oluşturdular. Osmanlı devleti, hakim olduğu coğrafyanın genişliği, kontrol altına aldığı kültürlerin çeşitliliği, kapsadığı zaman diliminin uzunluğu ile yalnız Türk ve İslam tarihinde değil, aynı zamanda Dünya tarihinde de müstesna mevkii ile dikkati çeken bir büyük tecrübedir.
Bu tecrübenin mimarları ona "Devlet-i Aliyye-i Ebed-müddet" yani edebiyyen yaşayacak yüce devlet adını vermişlerdi. Oluşturdukları devlete bu adı sadece bir temenni olarak mı düşünüyorlardı, yoksa dayandıkları gerekçeleri de var mı idi? Osmanlı tarihçiliğinin esas meselesi bu sorunun cevabını bulmaktır. Bu cevabın ekonomi ile alakalı olanlarını araştırmanın da iktisat tarihinin temel meselesi olduğunu düşünen Mehmet Genç'in sorduğu ve cevaplandırmaya çalıştığı sorular şunlardır:
Osmanlılar ekonomiye nasıl bakıyorlardı? Belirli bir iktisadi dünya görüşleri var mı idi? Bu alanda neler yaptılar, neler yapmadılar?
Bunları araştırdı ve buradan hareketle Osmanlıların kendilerine verdikleri iddialı adın dayanaklarını teşhise çalıştı. Çeyrek yüzyıllık çalışmasının sonuçları bu kitapdadır.
