Osmanlı - İnsanlığın Son Adası Mustafa Armağan
"Bu ülke"nin aydını olmak gibi ağır bir sorumluluk var sırtımda. Asırlar boyunca haksızlıklara uğramış bir toplumun ve boynu bükük durmak zorunda bırakılmış bir neslin mensubu olarak -kimse kusara bakmasın- incelediğim nesneye bir avuç kükürte bakar gibi bakamam. Üstelik de mensubu olduğum medeniyet, yeryüzü yağmacılarına karşı şerefli bir direnişi gerçekleştirmiş ve bu süreçte kendisine hem dışarıdan, hem de bizzat kendi evlatları tarafından haksızlıklara uğramışsa bu konudaki tarafsızlığımın objektiflik anlamına gelmeyeceğini, gelemeyeceğini söylemek zorundayım. Tam tersine bu tarafsızlık, zaten adaletsiz bir şekilde "biz"im aleyhimize tutulan terazinin adaletsizliğine katkıda bulunmak anlamına geleceğinden, aydın namusu ile bağdaşmayan bir tavır olurdu bu.
-
Baskı Tarihi:2010
-
Sayfa Sayısı:368
-
ISBN:978-605-114-187-9
-
Yayınevi:Timaş
-
Kitabın Türü:
Osmanlı'nın çamur atılan yüzünü tekrardan parlatan romanlardan biri
Kitaptan 3 Alıntı
Osmanlının inceliği ve imtidadının anlamı burada işte: Soylu ama tepeden bakmıyor, muhteşem ama insanı ezmiyor, büyük ama ürkütmüyor.
Osmanlı - İnsanlığın Son Adası, Mustafa Armağan (Sayfa 37 - Hilmi Yavuz)
Şayet Avrupa bir ihtilalle alt üst olursa namuslu insanların sığınacağı tek ada Devlet-i Aliyye'dir.
Osmanlının büyüklüğünü şuradan da anlıyoruz: Her şeye açık, yeni fikirlere açık, insanlara açık. Osmanlıları 600 sene ayakta tutan şey vergi sistemi ve adalettir.
