Osmanlı Padişahları
Reşad Ekrem KoçuSözler ve Alıntılar
YAVUZ SULTAN SELIM
İçki de kullanırdı, hem çok içerdi. Pek asilane itiraf ediyor:
Ey felek, dokuz dolu cam içmeyince Han Selim
Dehr içinde olmadı hergiz ayaktaşım benim.
Sayfa 111 - Doğan KitapKitabı okudu
Osman Bey’in Orhan Bey’e Vasiyeti
Osman Gazi’nin ona son sözleri şu oldu; ‘Beni Bursa’da kaleiçinde Gümüşlü kümbet’e göm.Devletimizin taht şehri Bursa olacaktır.Seni iyi yetiştirdiğimi zannediyorum.Kılıcın son hayat demine kadar elinde olmalıdır.Adil ol,devlet adaletle durur.Ulema’ya hürmet et,asker ve mal ile gururlanma,dinimizin şanını koru.Tuttuğumuz yol kuru kavga yolu değildir.’
Sesli Kitap
Fatih'ten
Kime yâr olam cihân içinde yârim var iken
Kime kul olam o şah-ı tâc-dârım var iken
Doğan Kitap
Osmanlı Sarayı'ndaki Hazine-i Hassa'nın kapısı her kim padişah ise onun mührüyle mühürlenip kapanırdı.O hazineyi kıymetine paha biçilmez muhteşem servetle dolduran Yavuz Sultan Selim'dir. Kendisinden sonra Osmanlı tahtına oturan yirmi yedi padişah o hazinenin kapısında mühürlerini kullanmaya utandılar, Hazine-i Hassa'nın kilidi üstünde dört asır Yavuz'un mührü kullanıldı.
Sayfa 126 - Doğan KitapKitabı okudu
Süleyman Han'dan
"Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi"
Doğan Kitap
Sadrazamın ihanet mektuplarından biri ele geçince sadrazamı idam ettirdi. İşte bu ihanettir ki, Yavuz Sultan Selim'i beş masum yeğeninin ölüm emrini vermeye sürüklemiştir.
Anadolu'da yaşları yedi ile yirmi arasında beş tane babasız, yetim şehzade 16 Aralık 1512'de, bir perşembe günüydü ki Bursa Sarayı'nda idam olundu.
Sayfa 114 - Doğan KitapKitabı okudu
Sultan II. Selim defnedilmişti ki, çağrı üzerine Saraya dönüldü:
Yürek sızlatan bir manzara ile karşılaştılar.
Divan-ı Hümayun önünde beş tabut duruyordu.
Sultan Murat beş erkek kardeşini boğdurtmuştu.
Er kişi niyetine beş cenaze namazı daha kılındı.
Tabutlar Bab-ı Hümayun'dan çıkınca İstanbul halkının teessürü o kadar şiddetli oldu...
Masum şehzadeler de babalarının türbelerine defnedildiler.
Sayfa 166 - Doğan KitapKitabı okudu