Osmanlı Padişahları ve Büyükleri

Adem Suad
Mende Mecnun'dan füzun aşıklık isti'dadı var Aşık-i sadık menem Mecnun'un ancak adı var . Fuzuli
Sayfa 162Kitabı okudu
Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı... Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli.
Sayfa 263Kitabı okudu
Reklam
Ya Rab, belayı aşk ile aşina kıl meni Bir dem bela-yı ışkdan kılma cüda meni
Sayfa 160Kitabı okudu
Geçmişini iyi bil ki, geleceğe sağlam basasın.Nereden geldiğini unutma ki , nereye gideceğini unutmayasın.
Sayfa 263Kitabı okudu
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, Olmaya devlet cihanda, bir nefes sıhhat gibi. Saltanat dedikleri bir cihan kavgasıdır, Olmaya baht-ü saadet dünyada vahdet gibi. Kanuni Sultan Süleyman
Şu üç kişiye; yani cahiller arasında alime, zengin iken fakir düşene ve hatırlı iken, itibarını kaybedene acı ! Unutma ki yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir. Haklı oldugun mücadeleden korkma! Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.
Sayfa 263Kitabı okudu
Reklam
Hakir olduysa millet şanına noksan gelir sanma Yere düşmekle cevher sakıt olmaz kadr ü kıymetten. Namık Kemal
Sayfa 226Kitabı okudu
Haccacü'l Haremeynüm deyüben da'va kılarsun, Ya saltanat-i dünyeviye bunca talen ne II.Bayezid
Sayfa 135Kitabı okudu
N'ola tacım gibi başımda götürsem daim Kadem-i resmini ol Hazreti Şahı Rusülün Gül-i Gülzarı Nübüvvet,o kadem sahibidir Ahmeda durma yüzün sür kademine ol gülün. Sultan 1.Ahmet
Reklam
Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin deme ! Sevildiğin yere sık gidip gelme ; muhabbet ve itibarın zedelenir...
Sayfa 262Kitabı okudu
Bahar boldu vü gül meyli kalmadı könlüm Açıldı gonce vü lakin açılmadı könlüm Ali Şir Nevai
Sayfa 125Kitabı okudu
Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten Namık Kemal
Sayfa 226Kitabı okudu
Bu dünyada artık nedir umudum! Allah senden razı olsun, ben köyümden hoşnudum. Gönlüm gözüm bu yerlerde ne şenlikler görmüştür, Hepsi yalan, geldi geçti; fani dünya bir düştür.Rıza Tevfik Bölükbaşı
Sayfa 246Kitabı okudu
Makber'den Eyvah! Ne yer ne yar kaldı. Gönlüm dolu ah-u zar kaldı. Şimdi buradaydı gitti elden, Gitti ebede,gelip ezelden, Ben gittim, o hak sar kaldı. Bir guşede tarumar kaldı. Baki o enis-i dilden eyvah, Beyrut'ta bir mezar kaldı.
Sayfa 112Kitabı okudu
Resim