İhracat, üretim faaliyetinin hedefi değildir. Üretimin temel amacı yurtiçi ihtiyaclarının karşılanmasıdır. İhracat, ülke bakımından hemen hiçbir değeri kalmamış iktisadî deyimiyle 'marjinal faydası sıfır' olan malların satılması demekdir.
Osmanlı ekonomisi büyük ölçüde kendi kendine yetebilen (otarsik) bir ekonomidir.
1854’e kadar dışarıdan tek kuruş borç alınmamışdır. 16. asırda Fransa’ya, 18. asırda İsveç’e ekonomik yardım yapılmışdır.
Osmanlı ekonomik zihniyetini Avrupa’daki zihniyyetden ayıran temel hususlardan birisi ‘rekâbet ve çatışma’ yerine ‘işbirliği ve dayanışma’ prensibidir.
Çaldıran zaferinden sonra Şah İsmail'in Tebriz'deki sarayındaki elbiselerinden 91 adedinin Bursa kumaşından yapılmış olduğu görülmüştür.
....
Kumaşların yüksek kalitesi ve oldukça etkileyici, parlak resimli motifleri sayesinde Türk kumaşları Avrupa ve Yakındoğu ülkelerinde büyük talep alıyordu.