Osmanlı Tarihi Devlet- i Aliye
J. Von HammerQuotes
Ey oğul! Sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki, devlet yaşasın!..
Ey oğul! Anam, atam say! Bereket büyüklerle beraberdir.
Bu dünyada inancım kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.
Azminden dönme, çıktığın yolu, taşıyacağın yükü iyi bil.
Her işin gereğini vaktinde yap. İnsanları yaşat ki, devlet yaşasın!
Açık sözlü ol.Her sözü üstüne alma. Gördün söyleme, bildin bilme.
Sevildiğin yere sık gidip gelme. Muhabbetin kalkar, itibârın olmaz.
Üç kişiye acı: Cahiller arasındaki âlime, zenginken fakir düşene, hatırlı iken itibârını kaybedene.
Unutma ki yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Ululanma, düşmanı hor görme, düşmanım çoğaltma, düşmanlığın başını da sonunu da sen belirle. Haklı olduğunda mücadeleden korkma! Bilesin ki, atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.
Ey oğul! İşin ağır, işin çetin, gücün kula bağlı. Allah yardımcın olsun...
Üç kişiye acı:Cahiller arasındaki âlime,zenginken fakir düşene, hatırlı iken îtibârını kaybedene.
Yulaf yedirildi..
Şövalyeler; "Gök düşecek olsa, mızraklarımızın ucuyla tutarız"
Y. Bayezid; "Yakında atıma Saint Pierre Kilisesi'nin mihrabında yulaf yedireceğim"
Asyalıların eski çağlardan beri yer etmiş düşüncelerine göre avlanma savaşın en güzel başlangıç melodisi olduğu gibi, yiyeceğin de kavganın en önemli itici gücü olmasıdır.
"Cesaret insanı zafere , kararsızlık tehlikeye , korkaklık ise ölüme götürür."
Yavuz Sultan Selim
Osman, Köprühisar tekfurunun üzerine yürümeden önce silah arkadaşlarıyla bir toplantı düzenledi. Bunun için topladığı Danışma Meclisinde, yetmiş yıl önce Ertuğrul ile birlikte Ahlat'tan Anadolu'ya geçmiş ve o zamanlar en az doksan yaşında olan amcası Dündar da hazırdı. Dündar, bu girişimin, Germiyan beyi ve Rum tekfurları gibi kıskanç komşularını kendisine karşı birleşmeye götüreceğini hatırlattı. Ancak Osman'nın cevabı, okunu çekip onu öldürmek oldu. Bu olay, onun görüşüne karşı geleceklerin hepsine bir ibret oldu.
Asyalıların eski çağlardan beri yer etmiş düşüncelerine göre, avlanma savaşın en güzel başlangıç melodisi, yiyecek de kavganın en önemli itici gücüdür.